Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Nog ver weg?

Peinzend leun ik tegen de post van de kast en bekijk de bovenste planken. Oude spullen, ooit daar weggezet. Komen wel weer eens van pas...
Ik hoor telefoneren: mijn oudste met zijn vriendin. Wat er wordt gezegd versta ik niet; waarover het gaat weet ik wel.
Het leek allemaal nog zo ver weg. Oh nee, eerst moest het eind van hun studietijd in zicht zijn, dan zouden ze er eens over denken. Het ging toch prima zo? Zij met haar studie in de ene stad, hij in de andere. Alle vrije tijd over en weer bij elkaar. Samenwonen? Dat kwam later wel! Tot ze die aanlokkelijk goedkope woning als op een presenteerblaadje kregen aangeboden. Niet hier, maar in die andere stad. Gisteren het huis bekeken, vandaag de sleutel! ‘Grandioos’, reageer ik enthousiast. ‘Ja leuk’ vindt mijn man ook, ‘maar eerlijk gezegd ben ik er niet helemaal aan toe`.
En dan gebeurt het. Pats. In een flits is daar dat benauwende visioen waarin ik de uittocht van mijn vier zonen voor me zie. Weg vrolijke boel. Twee achterblijvende ouwetjes in een grijze leegte…
Is dat het nou, dat lege-nest-gevoel? Is het echt zo? Kan dat ook mij overkomen? Ik, die altijd roep van ‘heerlijk straks weer tijd voor van alles en nog wat...’ Ik herken mezelf niet, die weemoed die me zomaar overvalt. Ben ik dit werkelijk...?
Nu sta ik dan voor die kast, zoek wat serviesgoed voor ze bij elkaar en pink een traantje weg. Ineens kijk ik door een waas een kwart eeuw terug en zie de vertrokken gezichten van mijn ouders bij het nazwaaien van die trein waarmee ik de Wijde Wereld introk. Dus zo voelden zij zich toen... Ik schrik op door mijn fluitende zoon. ‘Ga je mee naar zolder, mam? Gelukkig heb ik een moeder die van alles bewaart!’ Inderdaad, je zou er een heel studentenhuishouden mee kunnen beginnen. Weg melancholie.
Hè, leuk om me met iets heel nieuws te gaan bezighouden!

Schrijver: Nell van den Bosch, 18 juni 2003


Geplaatst in de categorie: emoties

4.3 met 79 stemmen 2.396



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)