Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Het vingerhoedskruid

De geleerde Arminius, dezelfde die beweerde dat er maar vier soorten voedsel zijn, wilde aan zijn confrere Pancratius proefondervindelijk aantonen hoe op een eenvoudige wijze een toestand van ultiem genot bereikte kon worden.
'Genot is de bevrediging van de zintuigen', stelde Arminius.
'Dat klopt' stemde Pancratius in.
'Wel dan. Hoe meer zintuigen bevredigd worden, hoe hoger het genot'.
'Evident'.
'Het hoogste genot bestaat dus in het, op uiterste wijze, bevredigen van de zintuigen'.
'Ja?'
'Er zijn immers vijf zintuigen: gehoor, zicht, tast, smaak, reuk'.
'Dat klopt'.
'Het samenbrengen van de lekkerste smaak, het mooiste geluid, de betoverendste aanblik, de heerlijkste geur en de zaligste streling betekent het hoogste genot'.
'Dat moet wel'.

Aldus overeengekomen namen de twee geleerden één van hun leerlingen en sloten haar een aantal dagen op in een tuin met vingerhoedskruid voor het gezicht, een vaas fresia's voor de geur, een schaal broccoli voor de smaak, een nachtegaal voor het geluid en een jong katje, die de heerlijkste tast veroorzaakte door zijn donszachte vachtje.
Na drie dagen lieten ze de leerlinge weer vrij in de verwachting dat ze in een ultieme staat van gelukzaligheid zou verkeren, maar in plaats daarvan barstte ze in huilen uit.
'Hoe is dit mogelijk?' vroegen de geleerden zich af en gingen op een steen zitten denken vlakbij het prachtige vingerhoedskruid.
Toevallig kwam hun meesteres Philaltheia langs en toe zij hoorde van het experiment schudde ze haar hoofd en zei: 'Maar jullie zijn het zesde zintuig vergeten'.
Onbegrijpend keken ze haar aan.
'De Waan immers'.
Toen ze het nog niet begrepen, zei ze: 'Het was immers waanzin wat jullie deden' en eindigde daarmee haar onderricht.
Haar andere leerlingen hield ze echter voor dat dit de Illusie was, het begin van alle dingen. Pancratius en Arminius konden niet lang treuren over de berisping van hun meesteres, want toen ze hun bedroefde blik op het vingerhoedskruid sloegen, proefden ze toch iets van het genot dat ze hadden gezocht en dachten hardop: 'Wat een prachtige plant!'

Schrijver: Paul M. Borggreve, 20 september 2003


Geplaatst in de categorie: filosofie

1.5 met 15 stemmen 1.909



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)