Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De Droom!

Wakker worden uit de tentakels van de slaaproes, en de toekomstige dag, de dag die nog voor je ligt, als in een voor de handliggende vanzelfsprekendheid aanvaarden.
We doen niets anders, elke dag weer, slapen, en weer wakker worden!
Álle zintuigen en ledematen functioneren nog, we gaan ons bed uit, slepen ons naar de douche, we voelen de verlammingen van de Half Dood gelijk met de stroom van het water uit ons lichaam vloeien.
We komen bij ons positieven, de dagelijkse verplichtingen wellen in ons bewustzijn op.
De concentratie wordt geactiveerd, we zijn wakker!
En dan?
We doen de dingen met een zekere automatisme, we zijn er niet écht bij!
Door de herhalingen van de gewonen dagelijkse dingen, worden we min of meer slachtoffers van de routine.
De roes van de Half Dood ligt verborgen in de gewone dagelijkse bezigheden.
Zijn we wel écht wakker?
Ik vraag het mij wel eens af.
Misschien zitten we in een waakdroom als we zogenaamd wakker zijn, en als we slapen, in een slaapdroom.
De nachten zijn gelijk aan de dagen!
Het ontbreken van het licht maakt de nacht, en de dag onderscheidt zich van het ontbreken van het donker!
Uit de ‘Nachtmerrie’ worden we wakker in de ‘Dagmerrie’.

In de Waakslaap zijn we onderhevig aan de wetten van het verstand en de daarbij behorende wereld.
Maar de Werkelijkheid kan men definiëren aan de Onwerkelijkheid daarvan.
Wat is de Werkelijkheid?
Als men slaapt, is de Werkelijkheid net zo werkelijk, als dat men wakker is.
Tijdens de droom b.v. vraagt men zich niet af, of men opdat moment ook droomt.
De beleving lijkt dan net zo werkelijk.
Met dit verschil, dat men zijn dromen, over het algemeen niet meer kan herinneren als men wakker wordt.
Het blijven flarden van enige vage herinneringen.
Afijn, het is wel een interessante gedachtegang die veel perspectieven kan bieden.
Misschien zitten wij allen gevangen in één grote drie-dimensionale gevangenis die gebaseerd is op een collectieve waanwereld die erg werkelijk lijkt!
En speelt ons leven zich af in één grote droom, zowel in de nacht als overdag, en dromen wij de dromen die gedroomd moeten worden.
Met allemaal terugkerende figuranten die wij als onze vaders, moeders, broeders, zusters, vrienden, collega's enz (her)kennen, en die ook op hún beurt ook de dromen dromen, die gedroomd moeten worden!
Misschien zijn wij wel de dromer, die gedroomd wordt.
De droom, droomt de dromer!
En worden we pas écht wakker in de Dood.
Om vervolgens weer in slaap te vallen en verder te dromen in een ander Leven.
Ik droom!
Allemaal één grote fatamorgana!

Schrijver: Frits, 29 oktober 2003


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 9 stemmen 1.353



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)