Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Hoezo...Clouseau?

Wekenlang had kleine Jordi er naar uitgekeken en vanavond was eindelijk het moment aangebroken. Hij mocht met mama en papa mee naar ‘Clouseau in’t midden’, de show van de gelijknamige succesgroep die in het Antwerpse Sportpaleis zou doorgaan. Na lang aandringen had het vijfjarige zoontje van Marcel en Erna zijn ouders zo ver gekregen dat zij akkoord gingen. Het broekventje had echter wel moeten beloven dat hij voor zijn verjaardag geen ander cadeautje zou vragen. Dat was voor Jordi helemaal geen probleem, want hij wilde niets liever dan Koen en Chris eens ‘levend’ aan het werk te zien. De verzamel-cd van Clouseau had hij zowat grijs gedraaid en de videoband van een voormalig optreden van de groep had hij al minstens 30 keer bekeken.
Het was al behoorlijk druk toen het jonge gezinnetje bij het Sportpaleis aankwam, maar toch vonden zij snel de weg naar hun plaats. Verschrikt stelde Marcel vast dat hij toch een beetje te zuinig was geweest, toen hij enkele weken geleden de tickets had besteld Hij had gekozen voor de goedkoopste plaatsen en dat bleken nu staanplaatsen te zijn. Toen het drukker werd op het middenplein viel dat ook bij de kleine Jordi op. Hij trok aan Marcel’s mouw en zei:“Papa ik kan niets zien, mag ik in je nek zitten?”
Marcel zuchtte en zei: “Zodra de show begint wel jongen. Nu nog niet, anders kan ik het straks niet volhouden.”
Met zijn lippen tegen Erna’s oor fluisterde Marcel “Had ik dat geweten, had ik zeker 5 Euro meer betaald voor een zitplaats. Nu zal ik hem de hele tijd omhoog moeten houden.” Erna knikte begrijpend, maar besloot wijselijk om er verder maar niets op te zeggen.
Voor Jordi duurde het nog een eeuwigheid, maar eindelijk verschenen de gebroeders Wauters, samen met hun muzikanten, toch op de scène. De sterke armen van papa tilden Jordi op, en na een sierlijke zwaai zat hij boven op de schouders van zijn vader. Al bij het eerste liedje zong de kleine luidkeels mee, wat bij de directe omstanders de nodige hilariteit en verwondering opwekte. Toen zanger Koen de massa aanmaande om met de handen in de lucht mee te klappen op de tonen van ‘Dat ze de mooiste is’, was er niemand van de aanwezigen die zo driftig en volgzaam mee deed dan de kleine Jordi.
Voor de kleine fan kwam de pauze veel te vroeg, maar Erna trakteerde haar zoontje op een grote cola en een zakje chips. Daardoor was de pauze voorbij vooraleer het jongengetje zich begon te vervelen. Ook bij het begin van het tweede deel zat Jordi weer meteen enthousiast mee te deinen en mee te zingen boven op de schouders van zijn vader.
Na een tiental minuten echter, midden onder het nummer ‘Daar gaat ze’, hoorde Erna hoe haar man plots luidkeels begon te vloeken. Meteen daarna zette hij zijn zoontje brutaal op de grond. Jordi’s voeten raakten nauwelijks de vloer, of daar gaf Marcel zijn zoontje reeds een formidabele ‘patat’ op zijn achterste. De verwonderde blikken van de mensen rondom hen waren niets in vergelijking met de blik van verontwaardiging die Marcel zag in Erna’s ogen.
“Vent waar zit je verstand?” blafte zij, “dat doe je toch niet! Waaraan heeft hij dat verdiend?”
“Godverdomme” riep Marcel terug, “De liedjes van Clouseau kan hij stuk voor stuk van het begin tot het einde meebrullen, maar zeggen dat hij moet plassen,... dat kan hij niet!!”

Schrijver: Adrienne VB, 18 januari 2004


Geplaatst in de categorie: humor

2.6 met 16 stemmen 1.422



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)