Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

drie gangen menu

De beurt om te spreken in het symposium was nu gekomen aan Cypriotis. Hij hief de beker met zijn vrije hand en snel schoot een dienstmaagd aan zijn zij om die te vullen met aangelengde wijn.
“Je bent wat je eet”, begon Cypriotis zijn betoog, “aan zijn voedsel herkent men de mens”.
Het samenzijn was al zover gevorderd dat zijn wijsgerige disgenoten alleen nog instemmend gromden voor ze de kelken aan hun lippen zetten.
“Laat mij het toelichten”, vervolgde de redenaar.
“Laat horen. Wat je ook zegt, we zullen erop toosten!”, lachte men hem toe.
“De mens verraadt zich, ook al ken je hem niet, door wat hij inneemt. De eenvoudige stoffelijke mens, die zijn leven in teken van ploeteren heeft staan, stelt zich tevereden met het schrokken van grauwe pap: zoals zijn leven is. Kort en vol sleur. De andere kant is de gulzige rijkaard, die nog te lui is om zichzelf te verschonen. Gerecht na gerecht laat hij aanrukken: op de honingkoekjes volgt de eend in bessensaus en daarop de gepofte kastanjes met slibtong, waarna hij zijn laatste gaatjes vult met een bonenpastei met kip. Een passend leven voor iemand in een villa, die hoewel vol met stof altijd leeg is. De verstandige mens daarentegen is als een driegangenmenu. Bij voorkeur smult hij van een voorgerecht, hoofdschotel en een toetje, zoals alles een begin, midden en een eind heeft. Van niets te veel, alles in de juiste proportie”.
Luidkeels prezen de toehoorders dit betoog, dat naast juist ook nog prettig kort was. Alleen de cynicus Philokynus, die van alle eten hield, was minder uitbundig en merkte op: “Ik ben blij dat ik hier alleen hoef te drinken”.

Schrijver: Paul M. Borggreve, 23 mei 2004


Geplaatst in de categorie: drank

1.7 met 52 stemmen 2.331



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)