Linksrijders
Onlangs reed ik op de Duitse snelwegen. Ik, als trage Nederlander, waagde het om een inhaalmanoeuvre te doen. Terwijl ik met 150 een nog tragere automobilist inhaalde, kwam er al snel een BMW op mijn bumper kleven. Van verre seinde hij met zijn lichten, maar mijn snelheid was niet toereikend om te voorkomen dat hij op de rem moest trappen. Geagiteerd reed hij verder, met een rood hoofd en druk gesticulerend om aan te geven dat deze daad niet door de beugel kon.
Een andere keer reed ik met 120 op de Nederlandse snelwegen, maar zag me genoodzaakt een inhaalmanoeuvre te doen, ware het niet dat me dat onmogelijk gemaakt werd door een tragere automobilist die op de meest linkse rijstrook reed. Ik had ook van de rechter rijstrook gebruik kunnen maken, maar ik realiseerde mij bijtijds dat dit bij de wet verboden is.
Het is dat ik van nature een rustig persoon ben, maar anders zou het deelnemen aan het verkeer een mateloze ergernis voor mij zijn. Indien ik met 125 helemaal links rijd, heb ik ook in Nederland één bumperklever en een file achter me aan rijden. Volgens de definitie die volgens mij in inloop is, ben ik dan een linksrijder. Maar sta mij dan toe om even terug te grijpen op die BMW. Hij reed zo hard links, dat niemand door hem werd opgehouden, maar ook hij bleef links rijden, in ieder geval totdat een bocht hem uit mijn gezichtsveld deed verdwijnen. Ik vond het rijgedrag van die BMW wel veiliger, dan een snelle Mercedes die mij inhaalde, maar blijkbaar (ten onrechte) voor de kwalificatie “linksrijder” bang was en in een schokkende diagonaal naar rechts reed om vervolgens al weer snel naar links gedwongen te worden door andere weggebruikers.
Als de term “linksrijder” nu eenmaal in omloop gebracht is, wil ik op deze bescheiden manier aanduiden dat er tenminste twee belangrijke soorten linksrijders zijn. Ik doe dat op deze uitermate voorzichtige manier om te voorkomen dat ik niet ook nog anderen voor de voeten zal lopen, terwijl ze mij op de snelweg tegen kunnen komen.
De eerste is: de trage linksrijder (a). De tweede soort is: de snelle linksrijder (b).
Zelden zal ik me als een b gemanifesteerd hebben. Op het a-schap zou ik wel betrapt kunnen zijn en ik zal niet durven garanderen dat ik niet ook in de toekomst wel eens als een a tot hinder zal zijn.
Van de b’s daarentegen slaat mij soms de schrik om het lijf. Als een b een a nadert, zie ik vaak dat b pas op het allerlaatste moment in de remmen gaat, juist met de doelstelling om a naar meer rechtse stroken te verjagen, ook al is a met een redelijk tempo bezig een vrachtwagen of auto-caravan combinatie in te halen en niet in staat om op stel en sprong plaats te maken. Sommige b’s zie ik dan slalommend achter a aan kachelen, om een indruk van verveeldheid te wekken of puur om te intimideren. Hier schijnt het recht van de sterkste te gelden, vooropgesteld dat b’s zich sterker voelen dan a’s. In het algemeen moeten de a’s hun schouders ophalen en rustig naar rechts gaan, terwijl b’s gewoon de situatie naar hun hand zetten en zich van weinig zaken iets aantrekken, als ze zelf maar opschieten. De a’s moeten maar hopen dat de b’s eens tegen de lamp rijden.
Herkent u ook de interessante metafoor in dit relatief onschuldige vraagstuk van de moraal in het verkeer voor wat betreft de manier waarop mensen in het leven kunnen staan? De pure a staat constant anderen in de weg, loopt voor de voeten, hij is kortom de oorzaak voor de vertraging van anderen. Terwijl een pure b niets ontziend op zijn doel zal afstevenen, waarbij niets en niemand hem kan bijhouden.
Uiteraard zijn a en b in allerlei gradaties aanwezig. We zijn allemaal wel eens een a en allemaal wel eens een b, het is gewoon een onderlinge verhouding tot elkaar. Bij mensen die zich vaak als a gedragen, vinden we ook individuen terug, voor wie het niet alleen zalig makend is om ten koste van alles een doel te bereiken. Onder veel b’s vinden we ook mensen terug, die bang zijn om miskend te worden of als slome duikelaar betiteld te worden.
Ik vind het bijvoorbeeld heerlijk om me op de rechter strook te verstoppen en stilletjes te kijken naar het overdreven gedoe en toneelspel dat zich links van mij afspeelt.
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: actualiteit
verkeer
725
Geef je reactie op deze inzending: