Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Het ezeltje

Op de Veluwe staat in een weilandje bij een bos een oud ezeltje. Hij is niet gelukkig, dat komt zo:
Toen de ezel nog jong was en speeels, heeft hij een kind gebeten dat hem voer gaf. Het ging speels en zonder bedoeling. Maar het kind had gehuild en de vader had tegen de boer gezegd dat hij een bord in de tuin moest zetten met daarop geschreven: Pas op voor de ezel. Dit was een grote schande, vond de ezel. Hij had berouw en een schuldcomplex. Sindsdien bijt hij niet meer, maar hij wordt ook niet vaaak meer geaaid, wat hij juist zo prettig vindt. Somber staart de ezel voor zich uit. Hoewel het zomer is, regent het vanmorgen.
He kijk, daar komt iemand aan. Het is een jongedame met een wijde broek en lang haar. Achter haar aan komt nog iemand met een rokend stokje in zijn mond. Het meisje probeert de ezel te lokken, maar de ezel kijkt wel mooi uit. Maar dan ziet hij dat ze een suikerklontje heeft en langzaam stapt de ezel op haar af.
Zachtjes begint ze zijn hals te aaien en hij doet zijn oren omhoog en omlaag. He wat is dat lekker, gebeurde dit maaar vaker denkt de ezel.
De volgende dag komt de jongedame weer met een suikerklontje. Ze noemt hem 'Freddie mijn ezeltje'. Zo gaat een week voorbij. De vakantie van het meisje is dan afgelopen. De jongedame ergert zich aan het bord met 'Pas op' en vindt het onjuist. Ze hangt er een grote zak over heen, zodat het niet meer te zien is. Ze nemen afscheid, de ezel geniet voor het laatst van de strelingen en de suiker.
Freddie is nu weer blij door de aandacht en roept ía ia, ga nog niet weg'. Maar ze gaat wel. Nu de zak over het bord hangt komen er weer kinderen naar de ezel kijken en Freddie is weer veel vrolijker. Bijten heeft hij nooit meer gedaan.

UIT

Schrijver: foppe oostenbrug, 5 november 2004


Geplaatst in de categorie: dieren

2.7 met 6 stemmen 1.033



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)