Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Verrassend

Een week geleden schreef ik mijn verhaal, mijn eerste gevoelens in een bui van trots en stuurde het in.
1 dag later kreeg een bericht terug, het was niet geplaatst: "Ik was niet verrassend genoeg".

Toch was het een verrassing voor mij, zo heel onverwachts, ik was gedumpt!
Die trots die ik voelde tijdens het schrijven van mijn verhaal was mijn eerste emotie waarop er vele volgde. Daarna kwam de woede, ik was te goed voor jou en je verdiende mij helemaal niet. Ik wilde alles voor jou doen, voor ons maar jij schoof mij zo aan de kant en vertrok.

Na al die jaren moest ik weer alleen slapen en ondanks dat de afgelopen week de temperatuur is gestegen en de zon zich weer voor het eerst heeft laten zien, had ik het koud 's nachts. Ik denk dat het gewoon tussen je oren zit en je rilt uit een soort ontwenning.

Met die ontwende eenzaamheid 's nacht kwam het verdriet en terwijl ik rilde kwamen de tranen. Tranen tot ik uitgedroogd was en verstompt bleef liggen. Blijven liggen was het enige wat ik wilde, heel onverschillig tegenover de rest van de wereld.

Maar mijn wekker bleef afgaan, mijn werk bleef naar mij vragen, en mijn dierbaren bleven mij steunen en daarmee werd ik gedwongen verder te kijken. Ik moest weer een begin maken om een heel eigen leven op te bouwen en daarin keuzes te maken zonder met iemand rekening te houden. De last om alleen voor een relatie te vechten viel van me af. Dat idee voelde bevrijdend en het opende nieuwe deuren.

Tot zover heb ik mijn 1ste week alleen ervaren. Trots, woede, eenzaamheid, verdriet, verstomd, onverschillig maar uiteindelijk bevrijdend.
En nu? Nu sla ik een andere weg in, een nieuwe en onbekende weg en dat voelt zo heel onverwachts heel verrassend.

Schrijver: Jessica van K, 21 maart 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

3.8 met 8 stemmen 819



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)