Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Hopeloos geval (deel 2).

We hadden een spoedoverleg. In de eerste instantie was niemand het er mee eens. Ze moesten er wel hartelijk om lachen maar vonden het kwetsend, laat ik maar zeggen. En zeg nu zelf dat was het eigelijk ook wel. Dus was dit onderwerp van de baan dacht ik. Maar nee hoor. Toen ik mijn cliënt weer sprak, vroeg hij me of ik wat wist. Ik werd spontaan rood. En kon er niet meer onderuit. Ik vertelde het hem. En je raadt het nooit. Hij vond het een reuze idee. We besloten het te doen. Dus stond er diezelfde week nog op zaterdag in de Telegraaf een grote advertentie van ons relatiebureau. In grote letters stond er: ‘Hopeloos geval zoekt hopeloze vrouw’. En daaronder nog wat gegevens.


Twee weken lang kwam er geen kip op onze advertentie af. De moed zonk me in de schoenen. Ja, mijn cliënt was dus echt hopeloos. Tot er op een woensdag vijf briefen op mijn bureau lagen. Ik maakte ze open en begon ze één voor één te lezen. Echt ik heb nog nooit zo’n lachbui gehad. In heel mijn leven niet. Het waren allemaal komische brieven. Gekker kon het gewoon niet.
Mijn adviseur las het ook door en verslikte zich in zijn brood. Dat verbaasde me niets. Ik haastte me om een glas water te gaan halen. Toen we weer bijkwamen van het lachen ging de telefoon. Ik nam op, en op de vraag van mijn adviseur wie dat was antwoordde ik: 'Onze cliënt'.

Hij zat tegenover me. We bespraken de brieven. Gelukkig kon ik me goed houden. Hij moest er zelf niet eens om lachen. En nam elke brief heel serieus aan. Hij deelde me mee dat hij diezelfde week wel weer een date wou hebben. Ik vroeg hem met wie dan wel. Hij wees me op een brief. Ik keek wie het was. En zag dat het mevrouw Greetje de Vogel was. Ik kreeg weer een lachkriebel. Hoe kon hij in vredesnaam de gekste eruit kiezen. Dit stond er namelijk in de brief:

Geachte geval,

Mijn dierbare toekomstige overwegende echtgenoot. Ik verkies u zo te noemen omdat ik mijn eigen aangetrokken voel tot de grootste der hopelozen. Mijn ervaring is als volgt: Vijftien mannen versleten. Geen van allen kon mijn hart bekoren. Dus wil ik het opnieuw en heen en weer proberen. Wat is daar op uw antwoord?

De groeten van je wederhelft:
Ook een hopeloos geval.

De date kwam. Ze gingen met elkaar op stap. Ons team was zeer benieuwd hoe dit af zou lopen. En zowaar we kregen een telefoontje. Met spanning wachtte ik het antwoord af. Onze cliënt deelde me mee een voortreffelijke avond gehad te hebben. Alleen op de vraag of het wat zou gaan worden antwoordde hij: 'Mevrouw de deskundige u vraagt naar de bekende weg. Natuurlijk word het niets. Ik ben een hopeloos geval en zal dit altijd blijven'.

Ik haalde diep adem en smeet de telefoon op de haak. Ik griste zijn dossier van de plank en plakte er een grote stikker op. Ergens in mijn bureau lag een zwarte stift. Met grote letters schreef ik op de sticker: ‘Hopeloos’.

En zo ging dit dossier naar het archief…

Schrijver: Paula, 4 juni 2005


Geplaatst in de categorie: humor

1.9 met 8 stemmen 724



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)