Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Het zal mij een biet zijn!

Net een aardbeving is het, wanneer de volgeladen tractors en vrachtwagens 's avonds en 's nachts voorbij mijn huis komen razen. Ik hoor ze van ver al aankomen. Hou de glazen vast, haal de foto’s van de kast, want voor je het weet ligt alles op de grond. Het is weer bietentijd. Suikerbietentijd wel te verstaan.

Vanaf kinds af aan heb ik er al een gruwelijke hekel aan. Op mijn fietsje moest ik tien kilometer polderweg afleggen van huis naar school. Je wilt niet weten hoe het er in de polder uit ziet in de bietentijd. Met het heerlijke oer-Hollandse weer liggen de wegen in deze tijd van het jaar sowieso al nat en dat gesjees van tractors maakt er helemaal een modderpoel van. De eerste drie kilometer had ik al een vieze fiets en smerige schoenen te pakken. Bij kilometer zeven hadden mijn spatlappen me ook al in de steek gelaten en eenmaal op school aangekomen, kon je de modder uit mijn oren peuteren. Waarom moeten die bieten in godsnaam in november geoogst worden? Ja, ik weet het, in juli zijn de bieten er nog niet klaar voor, maar dat heeft de natuur dan fucking slecht geregeld. Het vervelendste was altijd nog, dat precies op zo’n dag de schoolfotograaf langs kwam. Prachtige resultaten gaf dat kan ik je vertellen.

Nu ik wat ouder ben en intussen het gemak van een auto ken, zitten die ‘bietenrijders’ me nog steeds dwars. Smerig word ik er niet meer van, maar vertrek gerust een half uur eerder naar je plaats van bestemming, want je bent de straat nog niet uit of er draait net een tractor voor je neus de weg op. Nergens kun je hier voorbij steken en in de polderwegen denken ze al helemaal dat de weg hen toebehoort en dat wij automobilisten maar ‘even’ moeten wachten. Als je ze dan eindelijk al vloekend voorbij bent gereden, moet je eerst de wasstraat bezoeken, voordat je je auto ergens durft te parkeren. Denk niet dat dit maar een enkele keer is, nee, de bietenoogst duurt minstens twee maanden. Iedere dag, iedere avond, iedere nacht. Nee, voor mij hoeft het niet die bietentijd.

Hier zit ik weer in de huiskamer, wachtend tot het moment dat ik alles weer van de tafel moet plukken om het te beschermen tegen het gedender, wat nog het meeste weg heeft van een horde olifanten. Ik ga me echt niet weg laten jagen door een suikerbiet, dus verhuizen is geen optie. Nee, ik ga het anders oplossen. Dit jaar vraag ik aan Sinterklaas een mooi cadeautje. ‘Vorst in mei’. Vorst in mei? hoor ik je denken. Ja, want in maart of april worden de bieten gezaaid en vorst vinden ze niet leuk. Daar kunnen die lieve schattige bietjes niet tegen. Dat betekent: geen oogst in november, wel rust voor mij in november.
Dat we het volgend jaar dan met minder suiker moeten doen omdat 40% van de suikeropbrengst verloren gaat, zal mij een biet zijn!

Schrijver: Wendy77, 9 november 2005


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

4.7 met 7 stemmen 1.257



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)