Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

IKEA

Heb ik het wel eens gehad over die, uit haar voegen gegroeide marskramer, de HEMA? En dan met name over hoe ik over dat worstvervuilende band en garenconcern denk?
Bij deze slik ik al mijn kritiek en ergernissen in.
Want ik was bij de IKEA!!

Voor het eerst van mijn leven bezocht ik deze vierletterige belediging van onze nobele cultuur!!
IKEA! Waar is dat in vredesnaam een afkorting van. Ik wil het niet eens weten. Ikea is een bedrijf dat alles op woongebied verkoopt. Niets op tegen, behalve als je er, zoals ik, heenrijdt wanneer nog 4 miljoen gezinnen op hetzelfde idee zijn gekomen.
Ik had het kunnen weten.Woensdag!! Kinderen thuis dus hoog tijd voor die 4 miljoen gezinnen om de inboedel te vervangen. Het beste is dan om de kinderen mee te nemen zodat ze bij IKEA al kunnen beginnen het nieuw aangekochte bankstel te ruïneren onder het motto, zullen we het inpakken of maakt u het hier meteen stuk?

Ik ga er heen om een bed te kopen en bij het naderen van IKEA zie ik het al.
Dit wordt niets! Wij worden bij de ondergrondse parkeergarage door een, in het huisgeel geklede, Ikea-adept met drukke gebaren gemaand de garage in te rijden. Dat aan de andere kant rijen auto’s de garage weer verlaten omdat alles vol zit, mag de pret niet drukken. De zwaaiende IKEA-viool gaat gewoon door met het naar binnenloodsen van tientallen aspirant IKEA-ontgoochelden.
Na een halfuur door de garage heen en weer jakkeren, veroveren wij een plaatsje. In een vak dat “B paars” wordt genoemd. Dat ik nergens de kleur paars kan ontdekken had al een waarschuwing moeten zijn.
Eenmaal binnen gaan wij eerst op zoek naar een stalling voor de meegenomen drie kinderen.
Die stalling blijkt een originele McShit ballenbak te zijn alsmede een ruimte waar de kinderen kunnen sofawerpen en tafelkrassen. Helaas, want het is woensdagmiddag, is het toezichthoudend personeel niet aanwezig vanwege een verregaande lunchpauze(??). Daar zie ik de logica wel van in(???).

Dus nemen wij de kinderen maar mee naar de afdeling “banken en bedden”, waar wij een zogenaamde boxspring willen kopen. Voordeel is dat de kinderen dan in de her en der tentoongespreide bedden en banken kunnen ravotten en klieren zoals zij dat thuis gewend zijn.Er hangt daar niet voor niets een bordje: “ZOALS HET KLOKJE BIJ IKEA TIKT, TIKT HET NERGENS”.
Nou, als de kinderen daar klaar zijn, tikt bij IKEA ook niets meer kan ik je verzekeren.
Aan een IKEA-medewerker vraag ik om een golfkarretje want de afdeling banken en bedden ligt veertien kilometer verderop. De medewerker lacht meewarig. Ik niet! Ik voel het begin van een depressie opkomen.

Ik zal u mijn notities over de reis naar “Banken en Bedden” besparen want die reis bestaat uitsluitend uit 3-letterige woorden met soms een 4-letterig woord ertussendoor, en dat was nog een Amerikaans woord ook, dus laat maar zitten.
Na een uur bekvechten, worden vriendin en ik het eens over een bed van 2 bij 2 meter en lopen wij naar een tafeltje waar een IKEA-dame de bestellingen noteert. Er staat maar een rij van dertig klanten te wachten dus vriendin besluit de 3 kinderen alsnog naar de ballen- c.q. vernielhoek te brengen.
Na een halfuur bel ik vriendin op haar mobiel. Ze neemt niet op. Nog een keer bellen. Ze is op de terugweg en zit nog een kwartier wandelen van de afdeling banken en bedden vandaan.

Mijn depressie nadert het hoogtepunt. Eindelijk arriveert vriendin en wij lopen naar de besteltafel waar een “dame" de bestellingen noteert.
Dit “type Jan Wouters” neemt alles nog even door en deelt en passant mede dat er wat beugels en moeren niet in voorraad zijn zodat wij dat over een week kunnen ophalen.
“Laat dan maar zitten” zeg ik na tot 131 geteld te hebben. “Want ik wil alles meteen compleet hebben.”
“Over een week sturen we het u gewoon na, meneer”, dringt de gnoom opdringerig aan.
“Welk woord van wat ik zei verstond u niet,mevrouw? IK HOEF HET NIET MEER! LAAT MAAR ZITTEN!! OKÉ?”
Vriendin krijgt een rood hoofd en fluistert het ‘type Jan Wouters’ toe dat zij even met mij gaat overleggen.
Overbodig te vermelden dat het “overleg” slechts uit één woord bestaat waarna wij de afdeling banken en bedden verlaten.

Had ik al gezegd dat wij op de afdeling “woongenot” ook nog een 3-zits-bank gekocht hebben? Nee?? Oké, we hebben ook nog een 3-zits-bank gekocht. Tot ik van de dame bij de besteltafel, deze keer het type “Mohammed Ali”, hoorde dat wij dat kreng ad 900 euro (???) ook nog thuis zelf in elkaar moeten zetten. Onmiddellijk afbesteld uiteraard, terwijl mijn depressie gevaarlijke vormen begint aan te nemen.

Ontgoocheld en zwetend bereiken wij de parkeergarage, “vak B paars”, weer en wegracend, vraag ik mij af of wij het Ministerie van Justitie niet moeten tippen over IKEA.

Ik bedoel maar, ranziger goedkoper en buitenproportioneler kan het niet!
Een dagje IKEA zou als alternatieve taakstraf zonder twijfel effectief blijken. Na een half jaar zou het misdaadcijfer zo significant naar beneden gekelderd zijn, dat we de gevangenissen wel kunnen sluiten en dat zelfs Andries Knevel zou overwegen de jaarlijkse EO-jongerendag voortaan in IKEA te situeren.

Halverwege de terugweg vraagt vriendin of we nog even bij de HEMA langskunnen en grommend kijk ik in het achteruitkijkspiegeltje.

Ik zie een groot bord: "VANDAAG WOONSDAG BIJ IKEA" en het begint overal te jeuken...

Schrijver: Paco, 25 november 2005


Geplaatst in de categorie: humor

3.8 met 16 stemmen 1.571



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)