Al geruime tijd voor de eerste crash die onze sites gevoelig raakte, had ik het inzenden van mijn bijdragen gestaakt. Door achteruitgang van het gezichtsvermogen van mijn nog gezonde linker oog was het werken op het toetsenbord een grote bron van ergernis. Geruime tijd erna onderging ik een geslaagde staroperatie en na het aanmeten van een goede optiek kon ik eigenlijk weer aan de slag, ware het niet, dat de crashes zich op de sites bleven herhalen. Begin van dit jaar kreeg ik een fikse…

Het was tegen het einde van de sombere januarimaand van 2019 toen de vriendschap tussen Bjarne en de economiestudent een bijzondere wending kreeg omdat Bjarne via een groepje oude koeien in de sloot het onderwerp had gebracht op het roofdier de tijger. Al vijf maanden kenden de twee mannen elkaar inmiddels van de datingsite. En steeds was er sprake van wederzijdse genegenheid.
Wanneer Bjarne iets schreef waarvan klaarblijkelijk bleek dat het slechts fantasie was, kreeg hij daar vrij snel een…

 
Een jaar of 8 was ik, mijn grote stoere en sterke papa ging het gras maaien in de boomgaard.
Mijn broertje en ik mochten mijn vader helpen. De geur van de maaier met de benzine lucht, gemengd met de geur van vers gemaaid gras vond ik onweerstaanbaar.
Geboeid keek ik toe hoe eerst mijn kleine broertje van 5 een stukje mocht doen. Dat was nadat mijn vader duidelijke instructies had gegeven wat betreft de maaier: Kom niet met je voetjes in de buurt van de messen, dat is gevaarlijk!…

Het was dat liedje van Blind Willie McTell, over zijn moeder die was gestorven, toen het opnameapparaat voor geluiden aanstond, en Bjarne hoge koorts had. Het was een week voor de dood van zijn moeder, nu precies een jaar geleden, toen Bjarne meezong met dat liedje.
Het was bijna niet om aan te horen, die pijn en dat gekreun, dat mondgeluiden martelen, met de koorts in zijn hoofd door medicijnen verdoofd. En hij hoorde het weer terug toen de discussie aan de gang was, waar bijna iedereen zich…

Bjarne was dan misschien niet honderd procent monogaam en op zoek naar de eeuwige levenspartner, erg trouw en aanhankelijk was hij wel. Want wat was hij blij dat hij tijdens de moeizame kerstdagen op eerste kerstdag een berichtje kreeg van de economiestudent, die de kerstdagen op eenvoudige wijze doorbracht in het huis van zijn ouders in de oude stad Amsterdam.
En wat was hij droevig toen er op zijn emotionele eenzame betoog geen antwoord kwam en de economiestudent hem tot de volgende kerstdag…

En weer ging de zorgpremie omhoog.
Bjarne betaalde zich iedere maand al blauw met de laatste restjes maand die van zijn geld overbleven. Het nieuwe ondergoed moest maar weer uitgesteld worden, gelukkig had hij een zuinig kontje. Maar hij kreeg er natuurlijk wel iets voor terug, als zijn eigen risico op was werd de hulp die hij kreeg van de ggz-organisatie Arkin vergoed en hoefde hij niet bij te betalen voor die dominante dames die hem helemaal nergens verder mee hadden geholpen.
Gelukkig had…

Door alle misère in zijn privéleven had de schrijver Bjarne Gosse het af en toe niet allemaal op een rijtje, maar gelukkig kwam professor Havermout op bezoek om zijn geheugen op te frissen met intelligente opmerkingen die rijp waren voor de tijd.
“In de wandelgangen gaat alles wandelend zijn gangetje”, sprak professor Havermout tegen de door de slecht genoten nachtrust trillende Bjarne die verlegen achter zijn brilletje naar de geleerde professor keek.
“In de wandelgangen gaat alles…

Het was de achtste dag van de novembermaand van 2017. Er was een stille vervreemding gaande omdat ik graag in de rust van het alleen zijn nadacht over hetgeen waarvoor ik op de wereld was. Het lastige probleem was dat ik weer terug was bij mijn mystieke obsessie. Ik kon het geheim van de liefde maar niet uit mijn hoofd krijgen. Het bleef in mijn gedachten spoken, er bleef voortdurend een echo klinken.
Er was een nieuwe Rus op Skype verschenen. Een gespierde kerel met een manlijk gezicht. Hij…

Die zonnige dinsdag in de meimaand die met haar warme temperaturen bijna tot einde was gebracht had ik de oudere casemanager op bezoek voor de geestelijke gezondheidszorg. Ze gaf overal correcte sociale antwoorden op, maar het waren geen woorden of gedachten die ik zelf niet kon bedenken. Ze kon niet vermoeden hoe zeer ik mij nog met mijn internetvriend uit Kazan verbonden voelde en hoe ik zijn genegenheid miste sinds we geen correspondentie meer hadden met elkaar via het wereldwijde web,
Ella…

Het mooiste gedeelte van het songfestival kwam toen Ella Fiona al weer naar huis was en ik de rest van de fles cider van de Hema had genuttigd. De Portugese winnaar van vorig jaar kwam een gastoptreden doen tijdens de opwarming voor de puntenwaardering. Het was subtieler dan wat we eerder op de avond te horen hadden gekregen. Deze zanger zocht een prachtige nuance op, ik verbeelde me dat het Portugees de mooiste taal was om in te zingen.
Als lokale schrijver had ik inmiddels in de gaten…

Ella Fiona kocht twee keer per maand een groot stuk rosbief bij de ambachtelijke slager. Ik bakte er dan aardappeltjes bij en er was appelmoes en een speciale soort mayonaise. Rucola om een eenvoudige salade van te maken met klein gesneden ui en een vinaigrette. En natuurlijk een fles rode wijn om de maaltijd soepel te laten verlopen. Ik dronk een glaasje en schonk een glaasje extra voor later op de avond in en de rest van de fles nam Ella Fiona mee.
Ze wilde niet blijven voor de…

Die sombere dinsdag 1 mei 2018 was het aangenaam mijn huisarts weer eens te spreken. Het was een goedlachse vlot pratende vrouw die met nauwkeurigheid nieuwsgierig was naar de vorm en omvang van mijn ontlasting. Ik moest doorgaan met het extra vezels slikken en proberen om overdag ook wat te eten. Het was verstandig om een darmonderzoek, dat plaatsvond via de anus, te laten doen. Ze somde twee mogelijkheden op. Een zwaarder onderzoek waarbij ik onder bedwelming werd gebracht en niet met eigen…

De Nederlandse oranje gekleurde koningsdag was naar omstandigheden rustig verlopen in de grote Noord Hollandse stad aan de Amstel. Er waren veel uitgedoste mensen in de stad, maar de sfeer was gemoedelijk. Vooral in mijn woning.
Als in een oude westernfilm viel ik, die middag na het hossen en dansen in de polonaise door de stad met lekkernijen en kleine rommeltjes, als een droomvlinder in slaap op de smalle bank waarop ik met hem de prille liefde zo intens had bedreven.
Het was precies een…

Ik had de Zeeuwse man met roots uit India slechts in mijn vorige verhaal ten tonele gevoerd als afleidingsmanoeuvre, om schoon schip te maken en mijn datingsiteprofiel weer helemaal te ontdoen van vage mannen, die bezig waren met flauwe spelletjes.
Ik wist dat hij te vrouwelijk was om mij werkelijk te bekoren en dat het hem niet zo veel interesseerde of ik hem mooi vond. Er was een andere man, veel manlijker en jonger, die me al een tijdje aan het uitdagen was. Hij was waarschijnlijk in de war,…

Er waren altijd weer mensen die je als schrijver lieten nadenken of het eigenlijk wel relevant was wat je deed als Bjarne. Ik proefde daar soms de voordelen van, maar veel vaker deed het mij vervelen. Want wie kon er in de gedachten van een schrijver kijken en hoe haalde iemand zich het in zijn of haar hoofd om voor een ander te gaan bepalen wat relevant was. De meningen werden gevormd door de diversiteit en niet omdat we allemaal in dezelfde bus naar Rome moesten zitten.
Ik had een broertje…

Het grootste deel van de bevolking van het Zuid Amerikaanse Colombia bestond uit wat op de Wikipedia Mesties werden genoemd. Een mix van Spaanse en Indiaanse voorouders. Mijn twee kornuiten die ik op de homoplaneet had ontmoet en die nu allebei Facebook-vrienden waren, behoorden waarschijnlijk ook tot de Mesties aan hun uiterlijk te zien.
Juan was ik midden in de nacht weer op de homoplaneet tegengekomen. Ik groette hem en na een aarzeling kreeg ik een antwoord. Hij wist te melden dat hij…

Omdat ik een romanpersonage was in een verzonnen stad vonden de mensen dat mijn mening er niet toe deed. Ik was het strijden tegen deze misvatting meer dan zat en ik besloot dat te vieren met een biertje dat ik speciaal voor deze gelegenheid in mijn voorraadkast had bewaard. Tijdens het consumeren van dit drankje kwam ik er achter dat het me wel beviel om een personage in een verzonnen roman te zijn. Ik had voldoende vrije tijd om dit te verwezenlijken en er kwamen steeds weer mensen op mijn…

De Cockerspaniël van mijn Russische bondgenoot keek droevig in de camera. Maar het was een lieve hond en dat liet ik mijn bondgenoot ook weten.
Ik kon de pijn door de pijnstillers redelijk verdragen, maar als ik er een biertje bij dronk begon ik te zweven. Dan keek ik in de ogen van die Russische hond en trachtte ik zijn baasje te vergeten. Vladimir was een industriestad ongeveer half zo groot als Amsterdam wat aantal inwoners betreft. Maar hij werkte op een boerderij waar ze ook graan konden…

Het was voor mij belangrijk om mij van de schuilnaam Bjarne Gosse te bedienen. Alles wat ik beschreef was letterlijk gebeurd. Ik had gewoon niet het vermogen om te liegen over dingen die echt waren gebeurd.
Er ontstond een enorme fantasiewereld in mijn hoofd over mijn zestien jaar oudere hospita Emma Petronella. Deze fantasiewereld begon zich steeds meer te verplaatsen van mijn hoofd naar mijn hart. Ik raakte gefascineerd door deze beeldschone vrouw en deze fascinatie nam enorme vormen aan. Er…

Vandaag fietste ik in de schemer langs de Karnemelksloot en zag ik drie mannen in die sloot zwemmen, terwijl er twee zwanen onrustig van hen werden. Of ze hadden geblowd of ze deden die ijswaterzwemtrainer na. De Russen doen dat ook graag. Het schijnt gezond te zijn. Dat zwanen gevaarlijk kunnen zijn als je hun territorium betreedt, schenen ze niet te beseffen. Ik zag de baas van de wassalon ook al kijken. Die voert de zwanen meestal. Verder valt het me op dat er steeds meer lentevogels zijn,…