BREDA´S BEGRAAFPARK
Op de protestantse begraafplaats Zuylen toefden kleine engelen in de hoge beuken en platanen. Vaak klonk hun zingen zacht in het waaien van de boomkruinen. Begeleidden ze hiermee de zielen van pas overleden mensen naar hun aanstaand eeuwig verblijf?
Deze engelen verbleven meestal tussen Hemel en Aarde. Toch was het beboomde gedeelte van Zuylen hun uitverkoren plekje.
De Hemelwezentjes lieten hun blikken eens verder dwalen over Zuylens grond, waar de graven van katholieken waren.
"Daar staan te weinig bomen," vonden ze. "Daar moest wat meer geplant worden om het mooier te maken."
"Heb je begraafplaats de Bieberg wel eens gezien?" vroeg een engel, die veel rondgezworven had. Dat is net een wandeltuin. Allerlei bomen en struiken maken het tot een hof, waar je steeds terug zou willen komen."
Opeens streken enige duiveltjes op de takken neer.
"Nee, laat katholiek Zuylen blijven zoals het is," krijsten de Satansknechten. "Zonder bomen is de plaats veel overzichtelijker. De nabestaanden kunnen makkelijker de rustplaatsen van hun dierbaren vinden. Al die ingeplante sier maakt het onnodig ingewikkeld."
Verschrikt vlogen de engelen weg. Vooraan ging hun makker, die de Bieberg kende. Maar tot hun grote angst werden ze achtervolgd door de duiveltjes! Die kwaadaardige wezens jouwden de engelen uit.
"Wat voor zinloos gedoe zijn jullie aan het ondernemen?"
Maar er kwam hemelse hulp. Het volgende ogenblik regende het hard. Overal schitterden bliksemflitsen, vergezeld van harde donderslagen. De engelen baden om een behouden terugkeer naar Zuylen. Met veel moeite en zwoegen wisten ze door het zware onweer heen te komen. Des te opgeluchter zaten ze weldra weer in de welbekende beuken en platanen. De zon scheen weer vrolijk.
De duivels hadden echter lol om het barre weer gehad. Met hun toverkunst gaven ze de bliksems mooie, bonte kleuren. De mensen, die dat vanuit hun huizen zagen, dachten er het hunne over:
"Is er te veel elektrische stroom in de lucht? Eigenlijk een mooie vuurwerk! Zou dat felle hemelvuur niet te gevaarlijk worden?" Spoedig hield het gedonder en gebliksem op.
Lange tijd bleven de engelen in hun vertrouwde bomen. Zacht gingen hun liederen mee met de wind. Mensen, die hier kwamen om hun dierbaren te gedenken, werden erdoor opgewekt.
Men kwam op het idee om protestants Zuylen voortaan "Haagveld" te noemen. De haag, die tot nog toe de scheiding was geweest, kreeg een wijde opening. Er was een vrij pad van de ene begraafplaats naar de andere.
Tenslotte wilden de engelen hun plan toch verwezenlijken, zweefden richting Bieberg.
Daar vlogen ze over het Mastbos, bezuiden Breda. Wat een schrik! Opeens doken vanuit de bomen die duiveltjes op!
"Gauw verder vliegen! Steeds sneller!" schreeuwden de engelen. Zwarte wolken begonnen het Mastbos te bedekken.
Terwijl engelen en duivels felle strijd met elkaar voerden, wandelden er mensen in het bos. Die schrokken ontzettend, want het werd opeens aardedonker in heel het bos. Wat moesten ze beginnen? Gelukkig had er iemand een zaklantaarn. Voorzichtig schuifelend vonden de mensen toch de weg naar hun huis.
Ondanks de duisternis was er overal een geur van zomerweide vol bloemen. De machtigste engelen van Hierboven hadden daar voor gezorgd. De duivels hadden een verschrikkelijke hekel aan die zomerse geuren. Gauw lieten ze zich vallen, staken hun neuzen in de bosgrond.
Het donker maakte plaats voor stralend daglicht. Opgelucht en vrolijk gingen de engelen terug naar hun bomen op het Haagveld.
Maar dat ene engeltje, al bekend met de Bieberg, ontbrak... Ja, hij was daar na het gevecht naartoe gegaan. Hij streelde eens alle bomen en struiken van de kleine begraafplaats.
Later zouden hulp en kracht van Onze Lieve Heer zich daardoor betonen. Wat gebeurde de volgende jaren?
Zuylen kreeg steeds meer begroeiing, zelfs een blijmoedig, levendig aanzien. Woningen van insecten droegen zorg voor de bloemengroei. Een mooie vijver met gele lissen en waterlelies was een mooie plaats om eens erbij te zitten, al mijmerend...
Veel nesten van vogels. Het kleine leven tierde welig.
Er woei een ruime geest voor alle gezindten over graven en door alle zalen van uitvaart.
In de grootste zaal klinkt elk jaar op een Zondag in April opgewekte muziek. Muzikanten en toehoorders zingen met elkaar.
7 juni 2025
live.nlGeplaatst in de categorie: religie
Leven Overlijden Mystiek Opbeuring
27
Geef je reactie op deze inzending: