Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Meppen

Eindelijk, zacht gerinkel, een bons en duidelijke voetstappen.
Ik pak mijn honkbalknuppel, slachtmes en loop zachtjes van de trap naar beneden.

Twee grote kerels in mijn huis, ons huis, mijn gezin!
Rot op! Wat doen die klootzakken hier. Laat ze stelen in de bajes.
Dat durven ze niet, de schijtlaarzen!
Dan krijgen ze een kogel tussen hun lijpe ogen.
Ik zwaai met mijn knuppel en raak van alles! Een hoofd, een been, een arm en nog een hoofd.
Het bloed spat tegen de pas behangen wand. We willen het netjes met de kerst en nu…moet je kijken.
Ik pak één van die kerels bij zijn haar en toon hem de schade.
‘Eikel, denk je dat ik verzekerd ben tegen bloedschade, stuk onbenul!’
Er wordt aangebeld en als ik de deur open, staan de buren, met honkbalknuppel, in een grote rij.
Ik sta er versteld van, voetbal is uiteindelijk de populairste sport!
-Het zal wel weer een rage zijn.-
De buren willen weten wat er aan de hand is en als ik het vertel, staan ze erop om ook te slaan. Ik besluit entree te heffen, kunnen zij lekker meppen en ik met het geld mijn huis opnieuw inrichten.

Na een klein halfuurtje was een ieder weer lekker onder de warme wol.
Maar zoals u weet, na ieder feestje een enorme teringzooi.
Ik heb nog wat ledematen kleiner gesneden en in grijze plasticzakken gepropt.
Vlug in de grijze container, want ik wil geen briefje van de gemeente.
Bovendien zit ik dan twee weken met die stinkende troep!
Mijn kamer is weer baliegroen en had nog wat extra geld, voor andere klusjes.
Wij als buren hopen op een volgend bezoek, omdat meppen zo leuk is en een ieder wel eens een nieuw behangetje wil.
Zo kan je zien dat een inbraak, toch tot leuke initiatieven kan leiden.
Bij ons in de straat is een buurtfeest niet nodig.

Schrijver: Roland Hainje, 6 februari 2006


Geplaatst in de categorie: humor

4.2 met 11 stemmen 534



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)