Geweldige Liefde

En toen was hij weg. Weggeggaan, om niet meer terug te komen.
's Nachts hadden ze samen in bed Heineken gedronken, en hadden ze samen foto's van vroeger bekeken. Hadden ze gelachen samen totdat dat onderwerp dat ze samen al weken vermeden, niet meer te vermijden was. Hij was erover begonnen en zij had hem toen geslagen. Zo in zijn gezicht, met de vlakke hand. Zijn wang had rood gekleurd en je kon haar vingers in zijn wang zien. Hij had haar toen geslagen. Zij beet hem. Een, twee keer in zijn arm. Hij had geschreeuwd. Zij was woest geworden. Hij wilde haar kalmeren met een kus. Hij probeerde haar te kalmeren met een kus. En zij kuste hem terug. En toen huilden ze. Hij zei haar dat hij van haar hield. Zij zei hem dat zij ook van hem hield. Ze namen tegelijk een slokje van het lauwe bier dat al die tijd in het blikje naast het bed had gewacht. Hij morste op het dekbed. Daar werd zij boos om. Hij vond dat ze zeurde. Dat ze eigenlijk altijd zeurde als het leven niet om haar draaide. Hij zei haar dat het zijn hele leven al om haar had gedraaid en zijn leven zou altijd om haar blijven draaien, omdat zij bij hem hoorde. Ze huilde en zei hem dat ze dat niet wilde horen. Hij zei haar dat hij ongelukkig van haar werd, maar ook gelukkig en dat hij niet zonder haar kon leven omdat zij degene was met wie hij wilde trouwen. Tenminste, dat dacht hij. Zij smeekte hem om op te houden met praten. Omdat hij haar pijn deed. Hij trok aan haar haren en beveelde haar te luisteren. Zij bleef huilen en bij hem werd het zwart voor zijn ogen. Hij sloeg haar. Lang, en hard. Zonder te stoppen. Zij zei niets meer. En ze huilde ook niet meer. Zij lag daar maar, op het bed.
Hij pakte toen zijn jas, en verliet hun kamer.

Liefde Geweld slaan Geweld slaan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.6 met 5 stemmen 907