Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

PI

Okee, ik zal het maar eerlijk opbiechten.
Het viel allemaal niet mee, want we moesten er een half uur van tevoren zijn en er stond al een enorme rij te wachten. Het schoot ook allemaal niet op en bovendien was het koud en het begon te miezeren, daar werd ik dus niet vrolijk van.
Ik had onmiddellijk spijt dat ik gekomen was, maar toen begon een aantal mensen met het opbouwen van een kraampje. Je wilt niet weten hoe interessant dat is, als je zelf niets te doen hebt, alleen maar staan en kijken. Wat het wel weer leuk maakte was, dat ze net deden of ze nog nooit een marktkraam in elkaar hadden gezet. Het zag eruit alsof ze met een grote puzzel bezig waren en een teamwork dat ze lieten zien. Geweldig!
Dat kraam kwam er natuurlijk niet voor niets, nee het diende voor het verschaffen van koffie, thee en broodjes met kaas en worst. Maar wie dacht dat deze versnaperingen gratis waren, had het mooi mis. Nu had er in de begeleidende brief gestaan, dat men geen sleutels, telefoons en portemonnees mee mocht brengen, zodoende werd er niet veel koffie of thee verkocht, we konden alleen ruiken. Toch een sympathieke geste!
De rij begon nu heel traag in beweging te komen en achteraan groeide de rij gestaag door.
We hadden ons voorbereid op een heel strenge controle en begrepen ook dat dit enige tijd duurde. Toch naderden wij de ingang die gedeeltelijk overdekt was, helaas tochtte het daar heel erg. Enkele mensen kwamen van de parkeerplaats naar de ingang en negeerden de lange rij. Zij meenden zo naar binnen te kunnen lopen, maar dit wekte agressie bij de lange rij wachtenden: er zijn nog 1000 wachtenden voor u! riep een meneer en plaatste zijn brede gestalte voor de verbouwereerde nieuwkomers. Zij verontschuldigden zich: wij kunnen toch ook niet weten, hoe het hier werkt? Nee, dat weet men meestal niet, daarom hield men ook een open dag.

Ach, toen we eenmaal binnen stonden, viel de controle eigenlijk wel mee, we werden niet eens gefouilleerd! Voor de bewoners pakt het meestal anders uit. Of die nu blij waren met ons bezoek, vraag ik me af, want zij moesten binnen blijven.
De rondleiding nam een uurtje in beslag. We waren een ervaring rijker, maar inmiddels zo verkleumd dat we een bezoek brachten aan Mac D. om bij te komen en ons te wapenen voor nieuwe uitdagingen.
(wordt hopelijk niet vervolgd!)

Schrijver: Bij, 14 juli 2006


Geplaatst in de categorie: woonoord

2.0 met 1 stemmen 418



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)