Voedsel

Ik las het deze week toch echt in de krant: de aarde brengt genoeg voort om iedereen te voeden.
En ook gelezen deze week: zoveel procent van het voedsel in Nederland wordt weggegooid.

Tja, ik kreeg het met de paplepel ingegoten, voedsel mag je niet weggooien. Nu hadden ze thuis makkelijk praten, want we hadden kippen, koeien, varkens, katten en een hond en een restje was aan één van hen altijd wel besteed en dan kun je dat geen weggooien noemen, maar dat heet de kippen of varkens voeren.

Nu heb ik daar nog steeds last van, ik probeer niet teveel in te slaan, maar ik ben van het soort dat altijd bang is om te weinig te hebben. Ik weet al jaren dat zes aardappels voldoende is, maar toch schil ik er zeven of acht, want het zou eens te weinig kunnen zijn.
Mijn boodschappen doe ik met een lijstje in de hand, maar dat belet mij niet om ook nog andere dingen in mijn winkelwagen te werpen, juist zoals de eigenaar van de supermarkt graag ziet.

Als er restjes zijn na de maaltijd, doe ik ze keurig in de handige tupperware doosjes en plaats ze duidelijk in het zicht in de koelkast. Omdat ik er een serieuze weekplanning op na hou met afwisselend, gezond en vers, blijft er geen ruimte voor mijn restanten.
Zo tref ik na een week een bonte verzameling schimmels aan die ik met grote afschuw dump in de container. En u kunt zeggen wat u wilt, maar ik gooi dus geen gezond voedsel weg, alleen wat bedorven is!

Natuurlijk zou ik dat economischer moeten indelen en een restjes-dag moeten invoeren.
Nu vraag ik me af, werkt u met een restjes-dag en maakt u dan culinaire hoogstandjes?
Of blijft het dan een opgewarmde prak. Nu liet ik in het verleden die prakjes ook nog aanbakken. Dat komt zo, ik loop nooit weg als ik kook, maar iets opwarmen, noem ik geen koken, dus ondertussen kan ik de tafel dekken, de bloemen water geven, de krant lezen. Nee, mijn gezin heeft het niet zo op restjes. Toch knaagt mijn geweten.

Nog even over de supermarkt; het assortiment is werkelijk onvoorstelbaar, wat wij Nederlanders kunnen kiezen in een willekeurige supermarkt.
Koffie: bonen of gemalen? Gemalen natuurlijk! Maar dan een A-merk, een huismerk, een B-merk, moccona, poeder, oplos, cappucino, italiaanse of franse.
Thee: blaadjes of zakjes? Doe maar zakjes. A-merk, B-merk, huismerk, groene thee, vruchtenthee, sterrenmunt, rooibos of chinese.
Toiletpapier! Verpakkingen per 24, 12, 8 of 4, grauw, wit of met een printje? Een hondje, schelpje of vogels?
Pasta! Macaroni, spaghetti, mie, noedels, viergranen, tweegranen of gewoon? Huismerk of toch een ander?
Trouwens, hoe zat het ook alweer met die aardappeleters, waren het vastkokers, halfvaste of kruimige aardappels, krieltjes, eigenheimers of bintjes.
Sinaasappelsap, appelsap, druivensap, meloen, grapefruit, abrikoos/sinaasappel, perzik/sinaasappel, druiven/appel met of zonder bubbeltje.

Zo kan ik nog tig pagina’s doorgaan, maar dit volstaat denk ik.
Ik hoef hier niets aan toe te voegen. Laat ik eerlijk zijn, ik kan nooit zeggen: ik heb het niet geweten!
Het knaagt, bij u ook?

voedsel boodschappen boodschappen weggooien

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.3 met 6 stemmen 934