Slapen
Het was erg laat en donker, maar ook lekker warm in het bed.
Ik was onderweg om heerlijk onder zeil te gaan.
Toch besefte ik vaag dat ik wel zeer aparte geluiden hoorde.
Het leek eerst op het tikken van naaldhakken op stenen, maar even later bleek het een zacht ronkend geluid te zijn.
Ik wilde zo graag slapen, wat daardoor maar niet lukte.
Zou ik hem een zet geven zodat hij op zijn zij ging liggen bedacht ik me.
Meestal hielp dat wel, maar na de volgende boom die er aan ging, besefte ik dat ik dan wel heel ver moest bukken.
Bovendien zou op zijn zij draaien wel niet helpen.
Ik verlangde op dat moment erg naar mijn eigen bed.
Daar waren dit soort problemen nooit.
Maar ja ik had thuis dan ook geen hond die naast me sliep.
Ik moest ineens verschrikkelijk grinniken.
Nooit had ik me kunnen bedenken dat ik nog eens zou proberen te slapen naast een snurkende hond.
Mijn vermoeide gedachten vlogen van de ene naar de andere gedachte.
Zo kwam ik dan ook bij mijn kat terecht.
Mijn kat hield ik angstvallig uit mijn slaapkamer.
Tenslotte moest ik er wel voor zorgen dat als mijn allergische zoon kwam, hij wel rustig in een kattenvrije kamer zou kunnen slapen.
Ik was veel te blij als hij kwam, dus voor een goede leefomgeving zorgde ik dan wel.
Nu was ik aan het logeren en de hond die mij nu wakker hield was al erg oud.
Oude mensen moest je niet verkassen, dus oude honden ook niet bedacht ik me.
Ik overleefde het wel.
Morgen zou ik weer thuis zijn en heerlijk kunnen uitslapen.
Ik had een paar drukke dagen achter de rug.
Mensen met problemen aangehoord, een kind dat ziek was en hulp nodig had en nu dan een nachtje logeren.
Eigenlijk was het me allemaal een beetje teveel van het goede.
Normaal gesproken had ik alle tijd van de wereld en hoefde ik me over maar zeer weinig druk te maken.
Nu leek het alsof ineens iedereen van alles van mij verwachtte.
Dat was wel even wennen.
Het kostte me teveel aan emoties en normaal gesproken sliep ik die dan weg.
De volgende dag was ik dan weer zo fit als een hoentje.
Ik had dan weer een open mind en kon de hele wereld aan.
Nu werd dat dus anders.
Ik had de nacht hiervoor ook al slecht geslapen.
Ook al in een ander huis en op de vloer notabene.
Nee het werd echt tijd dat ik weer eens lekker kon slapen.
Lekker in mijn eigen bed.
Ik moest ineens aan het spreekwoord: “Oost west thuis best” denken.
Hoe waar zijn die woorden vaak.
Ik besloot dat ik een goede nachtrust beter zou gaan waarderen.
chello.nlGeplaatst in de categorie: individu
slapen
561
Geef je reactie op deze inzending: