Het visioen van Dreaming Bear
De wijze oude vrouwelijke sjamaan van de Siouxstam nam de in de kracht van zijn leven zijnde indiaan Dreaming Bear mee naar een afgelegen plek aan de rand van de oceaan op een hoge klif. Ze hadden ver gewandeld, langs bergen, de prairie, de rivier, de kustlijn, en steeds ging de zon vroeger op naarmate het zomer werd. Dreaming Bear had de hel gezien tijdens zijn inwijdingsceremonie, hij was zeer angstig geweest en was drie maanden van slag geweest door de opwinding in trance, en was nog steeds niet de oude. Hij voelde zich helemaal geen dappere krijger en woonde bij zijn moeder in de oude tipi, een paardje had hij geen eens en jagen kon hij niet want hij wilde niet doden en van vlees werd hij agressief.
De medicijnvrouw Sleaping Wolf had met hem te doen maar haar krachten hadden Dreaming Bear nog niet helemaal overmeesterd ondanks haar goede bedoelingen en medicijnen. Om van zijn angsten af te komen en hem een positieve ervaring te laten opdoen en hem weer bestaanszekerheid en een toekomst te geven en weer man te laten voelen hadden ze deze onderneming gestart. Dreaming Bear vertrouwde haar maar zichzelf en het visioen niet, angstig wandelde hij verder, het leek wel of ze er nooit kwamen.
Maar op de eerste echte Zomer dag scheen de Zon extra fel en de zee was in zicht, Dreaming Bear kwam tot rust en was moe van de lichamelijke inspanning.
De zon ging prachtig onder en Sleaping Wolf gaf hem een tabakspijp met kruiden. Daarop sliep hij heerlijk in en werd verkwikt wakker.
Die hele dag voelde hij zich ontspannen en 's avonds moest hij wel wakker blijven en naar de zee blijven luisteren. Toen zag hij een visioen van de hemel zoals hij zich dat voorstelde op aarde, alles leek in harmonie onder leiding van de Grote Geest. Bizons renden, paarden galoppeerden, hij zag zijn moeder als jonge vrouw met zijn vader in de tipi, zijn zusje spelen met zandtekeningen, hij zag zichzelf weer als negentienjarige vol van verlangen naar een vrouw, hij zag de zon, de vogels en de arend die hij had gevangen, zijn grootvader, het opperhoofd met zijn wijze raad en leiding, de sjamaan, de wind waaide zachtjes en er waren grote wolken in de grote blauwe lucht die eindeloos groot leek. Dreaming Bear ontspande volledig en verdrong en verwerkte zijn trauma en vergat het meteen, het leek wel of het niet had bestaan, alleen zijn innerlijke angst uit een vorig bestaan, nu leek alles liefdevol en had bestaansrecht, hij ook.
Het duurde drie minuten, dit visioen, maar het was genoeg om hem weer nieuwe krachten te geven en zijn verleden uit te wissen. Nu wist hij dat hij gezond was en er geen verleden meer was, het was voorbij, voorgoed voorbij, en hij kon terug keren bij de stam en zijn rol als man weer oppakken. Sleaping wolf raakte hem even aan op de rug en Dreaming Bear ontwaakte en was meteen weer helder. Stil bleven ze nog de hele nacht zitten en bij het ochtendgloren dronken ze water en aten een maiskoek. Daarna maakten ze een lange wandeling langs het strand. Het had geholpen, het visioen werkte door en Dreaming Bear was weer degene die hij voor het helse visioen was geweest. Zijn geest was gezond.
tiscali.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: emoties
indianen
905
Geef je reactie op deze inzending: