Moppie
'Mogen wij ook bloot?' vroeg Julius van vijf. 'Natuurlijk mag dat,' antwoordde ik alsof ik die vraag allang had verwacht. En terwijl hij zich van zijn kleren ontdeed, hielp ik Myrthe van twee, met haar roesjurkje, haar rompertje en haar babydikke luier. Julius keek spiedend rond en ik hoorde hem denken: Dit wordt hartstikke spannend.
We waren die ochtend al vroeg aan de plas. De tas, gevuld met limonade, boterhammen en de strandbal, stond al klaar toen mijn oppaskinderen binnenstapten. Even later klommen ze op de achterbank van mijn oude Eend en mijn hond floepte er vrolijk naast. De parkeerplaats was nog leeg en aan de plas was het alsof de schepping nog maar nauwelijks was begonnen. De zon stond laag; ze moest haar weg langs de hemel nog beginnen. We liepen langs het stille water, totdat Julius een piepklein stukje strand ontdekte. Ik spreidde de plaid uit en het spel met zon en water en met hond en bal kon beginnen.
Even later kwam de eerste mens aangelopen. Hij groette ons vriendelijk en nog geen tien meter verderop begon hij zich uit te kleden. Het spel staakte toen Julius begreep dat de man niet van plan was om iets van een zwembroek aan te trekken; maar bloot bleef. Het was Myrthe ontgaan, maar toen Julius afwezig naar de man bleef staren, was ook zij niet meer tot een spel te bewegen. Ik had het intussen behoorlijk benauwd gekregen. Zaten we hier wel goed? Zaten we niet op het naaktgedeelte? Ik had nergens een bord zien staan, maar had ik wel goed opgelet?
De man begon met de soepele gang van zijn gebronsde lijf het grasveld te fatsoeneren alsof het zijn woonkamer betrof. Hij plukte papier, plastic en andere ongerechtigheden uit de struiken en deinde vervolgens schaamteloos bloot, richting afvalbak. Even daarna kwam de tweede mens aangelopen. Er ontstond een geanimeerd gesprek tussen naakt en gekleed, en niet veel later begon ook hij zich tot op z'n goddelijke lichaam af te pellen.
Ik had me zelden zo ongemakkelijk gevoeld. En terwijl alles en iedereen om me heen bloot rond sprong, probeerde ik me te concentreren op de inhoud van mijn boek. De man kwam terug gewalst. Hij keek me schalks aan en riep toen op zangerige toon: 'Maar zo word je niet bruin, Moppie!' Ik schoot in de lach en Julius lachte uitbundig met me mee. Blij dat de spanning was gebroken.
Ik keek naar Myrthe in haar blote kontje. Ze keek schuin naar me omhoog en bootste de man met een ernstig koppie na: 'Só nie buin, moppie.'
versatel.nlGeplaatst in de categorie: kinderen
naaktstrand
582
Geef je reactie op deze inzending: