De verloren gewaande zuster

Het is leuk om mensen van vroeger tegen te komen via www.schoolbank.nl .
Dat is een ding dat zeker is.
Vooral als je zovaak verhuisd was zoals zij.
Waar ze geen rekening mee gehouden had, was dat het contact met het “verleden“ maar al te duidelijk liet zien waarom er zoveel was mis gegaan.
In- en intriest was dat.
Ze kon er nog om huilen.
Echte herinneringen leek ze niet te hebben, maar door het contact met de meisjes van vroeger kwam er onverwacht veel ellende naar boven.
Kennelijk had ze haar verlangens en wensen ver weg gestopt om niet zo vaak gekwetst te kunnen worden.

Niets scheen ze toendertijd te mogen van haar moeder.
Zwemmen op zondag, volksdansen en alle leuke activiteiten waren verboden voor haar.
Ze werd volgegoten met Bijbelteksten en werd nooit in staat gesteld een eigen keuze te maken.
Ze mocht alleen omgaan met de door haar moeder goedgekeurde degelijke meisje.
Altijd was ze onvolmaakt en niet goed genoeg,diende ze niet op haar eigen hart te vertrouwen en moest een ander hoger achten dan zichzelf.

Waarom?
Alleen omdat dat allemaal in de Bijbel stond.
Het liefst zou ze met niemand van vroeger meer willen praten.
Maar ze wilde er toch ook zo graag bijhoren.
Wie zocht naar haar, voor wie was ze wel belangrijk geweest?.
Om niet langer meer het afgedankte, slecht behandelde zwarte schaap te zijn.

Haar moeder had haar leven lang over haar geklaagd: tegen alle familieleden en als haar vader thuis kwam tegen haar vader.
En zelfs na haar dood had ze grote invloed op haar leven door het beïnvloeden van haar zusters, die op hun beurt weer hun kinderen beïnvloedden.

Ze wilde dit niet langer accepteren.
Brak met haar hele familie, maar soms kon ze niet anders dan een uitzondering maken.
Vanaf de andere kant van de wereld was één van haar zusters op visite in Nederland.
Met niemand van de familie ging ze meer om, maar dit zusje was wel de enige die haar met een open vizier tegemoet trad en haar nooit één strobreed in de weg had gelegd.
Ze kon het haar niet aandoen haar pijn te doen en haar te zeggen dat ze niet welkom was.
Vroeger had ze altijd een zwak gehad voor dit 11 jaar jongere zusje.
Het was een dappere vrouw geworden en als ze aan de anderen dacht van het gezin, had deze vrouw het er het beste van afgebracht.
Zij hield wél echt van haar kinderen.

Op een gegeven moment was het dan zover.
Zij en haar man zouden worden afgezet door de familie van haar man, kort nadat ze waren gearriveerd in Nederland.
Ze probeerde nuchter te zijn zonder gespannen te zijn in afwachting van hun bezoek, iets wat haar vrij aardig lukte.
Maar toen de moeder van haar zwager haar ineens vroeg of ze geloofde, kwamen er afschuwelijke herinneringen boven.
De vraag alleen al……, ze wist heus wel wat ze moest antwoorden om geen lelijke gezichten te krijgen.
Toch wilde ze niet zeggen wat de ander zo graag horen wilde.
Ze was eigenlijk boos over die vraag. Juist nu…… met voor haar zoveel aangeleerde hersenspinsels wilde ze zich vrij voelen en zei toch na enige aarzeling: “Tja laten we het zo zeggen, ik geloof wel, maar wil me absoluut geen christen noemen want ik walg van deze zogenaamde christenen die alles beter lijken te weten." En zij maakte een kokhalzend gebaar.

Van dat moment aan besefte ze dat ze geen goed meer zou kunnen doen bij die vrouw. Eigenlijk interesseerde haar dat niet meer zo. Ze durfde tenminste éindelijk te zeggen wat ze dacht.
Ze had haar leven lang genoeg te lijden gehad van deze zelfvoldane mensen die meenden dat er voor hen een speciale God was, waar je naar diende te luisteren volgens de regels die zijzelf hadden opgesteld.
Mensen waar je niet welkom was als je er een andere gewoonte of mening op nahield.
Mensen die je van jongs af aan een schuldgevoel gaven en waarom?

Als ze er goed over nadacht, wist ze dat ze een aardig en goed mens was, die nooit iemand kwaad wilde berokkenen.

zuster bijbelteksten bijbelteksten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 18 stemmen 2.265