Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Herfstvakantie

Zaterdagmorgen, 8 uur.

Het is licht geworden, zie ik door de kieren van de gesloten luiken.
De kranten zijn gelezen, de radio staat aan.
De Doobie Brothers: 'What a fool believes'.
Het brengt me terug in de tijd waarin de kinderen volwassen werden, hun vrienden met hen.
De tijd van later-dan-laat in bed rollen, muziek maken en luisteren, praten, drinken en eten in de keuken'sous-terrain'.
Vroeger-dan-vroeg weer op, naar school of aan het werk.
Huishoudelijk werk.
Moeizame relaties van mezelf en veel leeftijdgenoten.
Niet gered, nee.

Ik doe de luiken open.
De prikkelende koude morgen ruikt naar herfstvakantie in Frankrijk.
Het rek met wasgoed op het terrasje ruikt naar thuis.
Koolmezen buitelen langs en over de struiken onder luid gejoel.

Over een paar uur is het warmer.
De zon heeft nog voldoende kracht om de temperatuur 10 graden te laten stijgen.
Morgenochtend maak ik de open haard aan om de kou uit de keuken te verjagen.
Dat wordt hout hakken en kloven om het tweemaal warm te hebben.
Maandag komt Leclerc 'fioul domestique' huisbrandolie brengen zodat we de c.v weer kunnen laten draaien.
Gelukkig is de literprijs iets lager dan vorig jaar.
Ons oude franse grote-stenenhuis moet echt goed verwarmd worden zodat het vocht wordt verjaagd.
Het hoeft niet superheet te zijn, 1 à 2 graden warmer is een wereld van verschil.

Onze katten kijken simultaan naar de vogels buiten.
Het is nog te koud voor poezenvoetjes daar.
Kijken is ook leuk.
Eén van de jongste twee springt bij me op schoot.
Kijken leuk?
What a fool believes.

-----------------------------------------------------
voor Martin Bril, ter herinnering aan het leesplezier
dat hij met zijn vele teksten bracht

Schrijver: annemieke wetting, 18 oktober 2009


Geplaatst in de categorie: taal

4.0 met 4 stemmen 1.195



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)