Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Plastic wonder

Er steekt een plastic zak over. Ik buig me voorover om het beter te zien. Prachtig dat in deze gehaaste tijden zoiets gewoon kan. Een heel kruispunt stil voor een plastic zak. Ik zie het ding dat tot leven is gekomen. Het is een heel gewone simpele plastic zak. Zo een witte zonder opdruk. Bij elke groentewinkel of afhaalrestaurant te krijgen. Twijfelend glijdt hij midden de weg op. Zo te zien weet de zak niet zo goed waar die heen moet. Zal vast ook wel overweldigend zijn, een heel kruispunt voor je stilgelegd.

Ik aanschouw zijn trage, onzekere gang. Het is een fascinerend gezicht. Trouwens ook dat van de medeweggebruikers. Iedereen staat perplex door dit gebeuren en kijkt vol spanning naar het fenomeen op het kruispunt.

Vergeten lijkt even de haast van alle dag. Monden zakken open, ogen puilen uit. Dan bolt plotseling de zak op en neemt in volle vaart de afslag naar links. Opeens herinnerde die zich weer waar hij heen wilde en is al spoedig uit het zicht verdwenen. Het verkeer begint te rijden, langzaam, nog helemaal onder de indruk. Ik vervolg mijn weg naar het station, waar ik nog net op tijd aankom om in een of andere trein te springen die zelfs de goede kant opgaat. Ik vind een plekje aan het raam en staar naar buiten.

Mijn gedachten zijn nog altijd bij het gebeuren op het kruispunt. Bij de plastic zak. Ik mijmer over hoe het ding zijn reis is begonnen. Misschien uit een vuilnisbak langs de straat ontsnapt, net voor die werd leeggehaald, of zelfs tijdens het leeghalen. Misschien ook kwam de zak gewoon uit een huis. Eerst van tafel gevallen, of tussen een verzameling zakken uitgeglipt en toen de geest gekregen door een plotselinge windvlaag. Dan zijn kans gegrepen en door een open raam of deur naar buiten gesneld. Allicht door niemand opgemerkt, behalve net dan op het kruispunt. En waar zou die nu dan heengaan, de zak?

Opeens zie ik in het voorbijgaan een kleine witte flits buiten. Het zou zomaar de zak kunnen zijn. Ik ga rechtop zitten om nog eens goed te kijken, maar de trein is al lang voorbij natuurlijk. Zo nadenkend over plastic zakken bedenk ik me dat er eigenlijk best veel van die dingen op weg zijn. Deze ene net heel nadrukkelijk, maar in haast ieder straatbeeld is wel iets van een plastic zak te zien. Stel dat die allemaal op reis zijn. Denk eens in, een hele belevingswereld waarvan de meesten van ons zich helemaal niet bewust zijn! Tot er dan opeens zo eentje een heel kruispunt weet plat te leggen. Even laat zien dat er meer is dan ons alledaags bestaan.

Uiteraard is het ook mogelijk dat alleen deze ene plastic zak even het licht zag en de andere plastic zakken, nou ja, gewoon plastic zakken zijn. Mijn enthousiasme zakt iets weg. De trein is inmiddels op mijn bestemming aangekomen en even later loop ik mijn kamer binnen. Erin(mijn poes) geeft mij een kopje om daarna wild de gang op te stuiven, achter een witte plastic zak aan.


bron: http://www.magixarts.org

Schrijver: Wies Brok
Inzender: pelgrim, 6 april 2010


Geplaatst in de categorie: humor

4.0 met 30 stemmen 456



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)