Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

HEDENDAAGS SPROOKJE 1

Het is een warme meidag, in de buurt van Terherne. Een groepje pinksterbloemen wordt urenlang gestreeld door een zuivere zonnestraal. Daardoor wordt een zuchtje geboren.
"Ik heet Lytse Boarn!" blaast de kleine dwergwind, terwijl hij rondbuitelt over de weilanden van het vriendelijke Terherne. Lytse Boarn kringelt uitgelaten langs dichte graspollen, paardenbloemen en grazende koeien. Maar wat is dat? Daar ligt een koe klagelijk te kreunen en te puffen.
"Dat arme beest," denkt het piepjonge zuchtje. "Ik zal haar moed inblazen."
Lytse Boarn draait om de kop van de koe, die almaar moeizamer gaat hijgen. Dan slaakt zij een kreet van opluchting! Er is een mooi kalfje uit haar lichaam gekomen!
Moeder likt het hulpeloze wezentje. De doffe, wazige kalverogen beginnen vragend te kijken, verlangend naar het leven. Het koeltje, dat het nieuwe diertje steeds over zijn gezicht krijgt, doet hem zo goed! Zijn prille, ranke poten gaan al bewegen. Lytse Boarn is daar verrukt van en suist van opwinding een eind weg. Hij komt tenslotte terecht bij een stal. De brede houten poort staat open. De stal is leeg. Ergens in de grote ruimte zit de boer te werken. Hij zaagt heel ijverig balken en planken.
"Dat moet een groot en sterk hek achter mijn huis worden," prevelt de man in zichzelf. "Pfuh, ik ben al zo lang bezig. Mijn gezicht en mijn kleren voelen zo plakkerig aan door dat verrekte zweet!"
Toch laat de boer zijn arm met de zaag altijd even hard heen en weer gaan.
"Haaa, ik voel me opeens heel wat fitter en krachtiger," gaat het door zijn brein, dat net zo hard werkt als zijn handen. "Ja, ik mag vandaag zeker in een goede bui zijn. Mijn oude koe Jikke zal me straks een nieuw kalfje geven."
Lytse Boarn draait stil lachend om de boer heen.
"Je kalfje is daarnet al geboren, kerel. Maar werk jij maar rustig door voordat je daarnaar gaat kijken."
's Avonds ligt er een grote stapel gezaagd hout in de stal. Daar zal zeker een mooi sterk hek van getimmerd kunnen worden. Blij zingend gaat de boer zijn koeien halen om de dieren te melken.
Lytse Boarn is heel tevreden over zichzelf, dat hij iemand mocht bijstaan bij zwaar werk. Hij zweeft door het dorp Terherne. Daar klinkt luid kindergejoel. Al spoedig speelt Lytse Boarn mee met de dartele jongens en meisjes. Het spel van boefje en politie bevalt hem opperbest.
"Ach, ik ben zelf ook nog heel, heel jeugdig," denkt het zuchtje. "Ik hoop dat ik altijd zo speels mag blijven als die kinderen, waar ik nu mee aan het dollen ben."

De nacht valt. Lytse Boarn snuffelt rond in het Kameleondorp. Hij koestert een blije hoop:
"Hier proef ik de levende verhalengeest. Ja, ik voel het! Iets van die geest wil in mij komen wonen! Ik zal dan het vertellende zuchtje worden!"
Wild van vreugde schiet Lytse Boarn hoog de donkere lucht in. Daarna huppelt hij uitgelaten weer naar beneden, ziet wijd water onder zich.
Op het nachtelijke meer beoefenen enkele zeilers hun grote liefhebberij. Kijk dat kleine bootje eens behendig door de duisternis zwenken!
"Het is toch al zo koud," bromt Rinze, terwijl hij aan de fok trekt. "Nu begint er warempel nog een nieuwe, plaagzieke wind tegen mijn wang te blazen. Weg jij, lelijke puffer!"
Woetsj! Rinze veegt wild langs zijn hoofd.
"Heb ik dit nou verdiend?" denkt Lytse Boarn al vliegend over de golven, het kabbelende geluid van de oever tegemoet. Gedachtenloos gaat hij verder. Hoe lang? Eindelijk gaat hij liggen. Om zich heen ziet hij grote stenen gevaarten. Lytse Boarn zwijgt, slaapt diep.


(wordt vervolgd)

Schrijver: Han Messie, 25 augustus 2010


Geplaatst in de categorie: vrijheid

3.0 met 1 stemmen 181



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)