Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

De biljartzaal

''We moeten een poosje uit dit dooie gat weg, darling. Voel je er wat voor een week vakantie te houden in Valkenburg.''
''Je kunt me niet blijer maken, Wouter.''
De boeking met een eenvoudig hotel was snel telefonisch geregeld. Aanstaande vrijdag konden ze al komen.
''Hoe moeten we daar komen, ouwe? Vraag aan de barones of we haar motor met zijspan mogen lenen, want de trein is veel te duur voor ons.''
''Goed idee van je, doe ik meteen.''
Hij pakte de hoorn van het telefoontoestel en draaide het nummer van de barones en kreeg haar direct persoonlijk.

''Goedemorgen, mevrouw de barones, hier met Wouter.''
''Hé, dat is leuk beste kerel, hoe gaat het met je, schat?''
''Heel goed, maar ik heb een vraag, mevrouw.''
''Kom voor de draad ermee?''
''Mien en ik zien het hier niet meer zitten en willen een week met vakantie en ik heb een hotel in Valkenburg geboekt. Aanstaande vrijdag kunnen we er al terecht. Is het mogelijk, dat ik uw motor met zijspan kan lenen. Mien heeft nog haar rijbewijs.''

''Natuurlijk mag je mijn motor lenen, maar dan doe ik ook een beroep op jou, beste kerel. Over veertien dagen krijg ik weer alle ministers uit Den Haag op bezoek en ze lusten allemaal graag een borrel. De vorige keer waren ze uiterst tevreden over jou als butler, omdat je de glazen tot aan de rand vulden. Misschien wil Mien ook meekomen, want zij is goed in het bereiden van gebraden kippenpootjes en bitterballen. Mijn butler wil ik het niet meer toevertrouwen, die is altijd bezopen en laat alles aanbranden, de oen. Wil je het doen, lieverd?''

''Natuurlijk, mevrouw de barones, op ons kunt u rekenen.''
''Je bent een beste kerel en je fooi zit goed, zoals altijd.''
Ik zet de motor voor je klaar, de tank is nog vol, tot vrijdag dan.''
''Mag ik nog vragen of die keukenmeid nog bij u werkt?''
''Ik begrijp je vraag, mijn beste. Houd haar op afstand, want ze grijpt nog steeds mannen tussen hun benen. Laatst deed ze het bij een minister en die was natuurlijk woedend en wilde hebben, dat ik dat mens ontsloeg. Hij kan van mij wat, ze blijft hier. Je bent toch niet bang hé, je bent toch wel wat gewend hé, schat van me? Doe de groeten aan Mien en ik bel je wel wanneer ze uit Den Haag komen, groetjes.''

''Zo, dat is weer geregeld, darling. We kunnen de motor een week lenen. Scheelt ons weer reisgeld.''
''Zeg ouwe, ik hoorde de barones tegen jou schat zeggen, wel brutaal hé?''
''Neen lieverd, ze zei, dat de butler weer zat was, je verstond het verkeerd.''
De dag van vertrek was aangebroken. Op de fiets ging het echtpaar naar het kasteel van de barones.

Mien had haar leren motorpak al aangetrokken. De motor stond al op het erf gereed. Met een ferme trap op het gaspedaal startte ze de motor. Hij liep als een naaimachine. Wouter nam plaats in de zijspan en eenmaal daarin gezeten zag je alleen nog zijn rode geruite pet. De barones was ook naar buiten gekomen en moest om hem lachen. Mien reed rustig weg en de barones bleef net zo lang zwaaien totdat ze de hoek om waren.

De reis verliep voorspoedig en het weer was schitterend, lekker warm bij en zwoel windje uit het zuiden. Het hotel in Valkenburg hadden ze gauw gevonden. Een prachtig wit gebouw met een plat dak. Achter het hotel was een openlucht zwembad.
Mien keek er verrukt naar.
''Dat ziet er goed uit, ouwe. Wat ben ik blij, eindelijk vakantie.''
Nadat ze waren ingeschreven werden ze door een jonge dame begeleid naar hun kamer. De kamer beviel hun uitstekend. Zij ging meteen op het bed liggen.

''Heerlijk ouwe, we gaan vanavond onze huwelijksnacht overdoen en niet zoals toen, toen je straal bezopen was en meteen sliep.''
Hij moest lachen, maar schrok van haar opmerking. Hij zag het helemaal niet zitten om vanavond aan de slag te moeten, maffen wilde hij.
Elke ochtend gingen ze na het heerlijke ontbijt een wandeling maken in de prachtige omgeving met bergen en dalen. Ze genoten, maar in de middag gingen ze ieder hun eigen weg.

Hij zwom af en toe en vermaakte zich ook aan de bar van het restaurant. Ook legde hij een kaartje met andere vakantiegangers. Zij wilde lekker bruin worden en ze had het weer mee. De zon scheen volop en het werd zelfs heel warm. Dus ging ze bijna elke middag naar het dak om te zonnen. Daar lag ze dan languit in haar ouderwetse blauwe badpak. Verder was en nooit iemand op het dak, dus had ze moed verzameld haar badpak uit te doen. Helemaal naakt kon ze dan mooi bruin worden. Opeens hoorde ze iemand de trap opkomen. Ze schrok zich een ongeluk en deed gauw een handdoek om haar onderlijf.

Daar verscheen de hoteleigenaar, een knappe slanke man met zwart krullend haar. Hij begroette Mien heel hartelijk met een glimlach om zijn mond en zei:
''Dag mevrouw, ik vind het niet leuk om het te zeggen, maar wilt u uw badpak weer aantrekken?''
Ze keek hem verbaasd aan en wist niet zo gauw wat te zeggen, zo verbouwereerd was ze van zijn verzoek.

''Het zit zo mevrouw, U ligt op uw buik op het glazen dak en de mannen beneden in de biljartzaal hadden de grootste lol en u begrijpt wel waarom. Hun vrouwen daarentegen waren woedend toen u alles liet zien.''
Toen had ze het pas in de gaten, dat ze op haar buik op het glazen dak had gelegen.
''U hebt gelijk, ik had het niet in de gaten en schaam me, het zal niet meer gebeuren.''
De eigenaar nam lachend afscheid en wenste haar nog een paar fijne dagen toe. Ze trok haar badpak weer aan en ging naar beneden en vertelde het aan Wouter. Die kreeg een lachstuip.

Schrijver: kees niesse, 4 mei 2011


Geplaatst in de categorie: vakantie

1.0 met 2 stemmen 207



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)