Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Uitnodiging van Sociale Zaken

''Krijg nou wat Wouter,er stopt een grote zwarte auto voor de deur met twee vaantjes op de spatborden.''
''Ja, ik zie het. Nou breekt mijn klomp, de minister van Sociale Zaken wordt door zijn chauffeur uitgelaten. Hij heeft een brief in zijn hand, kijkt erop en komt hier op aan.''
De huisbel rinkelde. Wouter liep naar de voordeur en opende die. De minister overhandigde Wouter een brief, en zei:
''Een verrassing voor u en uw echtgenote, een boottocht over het IJsselmeer, omdat u van een uitkering leeft. Ik ga weer, want ik moet er nog honderd rondbrengen. De groeten aan uw vrouw en ik zie jullie op de boot. Groetjes''

''Wat moest ie?'', zei Mien.
''Ongelofelijk darling, hij gaf ons een uitnodiging voor een gratis boottocht, wat hebben we toch een fijne regering, hé?''
De dag van vertrek was aangebroken.
Het weer viel tegen, regen en wind. Buurman Wim bracht ze naar de haven van Lelystad. Spoedig vonden ze de salonboot. Op de kade stonden al genodigden te wachten, want de loopplank was nog niet neergelaten. Een orkestje speelde gezellige zeemansliedjes. De minister zelf zat ook in het orkest en speelde fluit. Toen hij Wouter en Mien zag deed hij zijn duim omhoog, een teken dat hij blij was dat ze gekomen waren.

De kapitein, een grote dikke man met baard en snor, kwam zijn hut uit en gaf een matroos opdracht de loopplank neer te halen. Iedereen ging aan boord en werden door in topless geklede jonge dames naar hun plaatsen benedendeks gedirigeerd. Toen de genodigden genoten van een heerlijk kopje koffie en een slagroomgebakje, hield de kapitein een hartelijk welkomstwoord. Helaas was het niet toegestaan zich op het bovendek te begeven, vanwege de harde wind. Het orkest begon weer te spelen. Nu deed de minister mee als slagwerker en hij ramde er behoorlijk op los.

''Zeg Wouter, waarom heb jij die schoenendoos in je tas meegenomen?''
''Voor de zekerheid, je weet maar nooit.''
Mien begreep het. De tafels stonden na de koffie spoedig vol met grote glazen pils en voor de liefhebbers wijn en jajem. Ook de nootjes ontbraken niet. Allemaal heel gezellig en iedereen zong uit volle borst mee.
In de pauze nam de minister het woord. Voor de gein had hij een oranje hoed opgezet. Hij deelde mee, dat hij zou zorgen voor de warme hap van boerenkool met worst en gortepap toe.
Hij kreeg een oorverdovend applaus.

Een schaars geklede dame vroeg een ogenblikje stilte, ze nodigde het gezelschap uit, het spel ''Bingo'' te spelen. Je moest met geld voor de dag komen en de formulieren werden uitgedeeld.
De minister riep de cijfers af. Mien had een rijtje goed en riep met een bulderende stem ''BINGO''. Een dame bracht haar wat ze gewonnen had, namelijk een muizenval.
Mien keek verstoord en zei: ''Achenebbisj, wat heb ik daar nou aan, hoe bedenken ze het.''
Wouter en een paar gasten lagen krom van het lachen.

Nu had een ander ''BINGO'' en won een hometrainer. Dat is tenminste een prijs, dacht Mien en ze keek woest voor zich uit. Opnieuw had zij ''BINGO''. De kapitein bracht wat ze gewonnen had, een pond oude kaas.
'' Voor de muizen'', riep Wouter. Mien keek hem verwoestend aan.
De minister, die al heel wat drankjes achterover had geslagen viel bulderend van het lachen achterover.

Het spel ging door met veel mooie prijzen. De laatste prijs was voor Mien, een veiligheidsspeld. Dat deed bij haar de deur dicht. Ze pakte de muizenval, het kaas en de speld en gooide het hele zooitje naar de leiding, en riep naar de minister:
''Eet jij die kaas maar op en zet die muizenval maar onder je bed.''

De minister kreeg medelijden met haar, pakte haar hand, en zei:
''Lieverd, ik zal het met je maken, straks krijg jij bij de boerenkool twee worsten en de mijne er ook nog bij, hoe vind je dat?''
''Ik moet geen worst meneer de minister, die tijd heb ik gehad.''
Ze werd zo kwaad, dat ze naar haar tafeltje liep en uit de tas van Wouter de schoenendoos pakte, haalde de deksel eraf en meteen sprongen er twintig witte muizen uit.

Er volgde een hevig tumult, vrouwen sprongen op de tafels en stoelen en begonnen hevig te gillen. Een jonge matroos sprong plotseling een halve meter omhoog en deed zijn broek omlaag. Een muis sprong weg. Tot grote hilariteit zagen de gillende dames, dat de matroos geen onderbroek aan had. Mien stootte haar vent aan, en zei:
''Waarom heb jij niet zo grote?''
Hij dacht, kon ik haar maar kielhalen, dat kreng.

De kapitein werd woest en gaf het orkest opdracht het ''Wilhelmus'' te spelen. Toen werd iedereen rustig en zongen ze allemaal luidkeels mee. Ook de muizen hoorden dat en wisten, dat ze bij dit lied terug moesten keren naar de schoenendoos, waarin lekkere stukjes kaas lagen. De kapitein pakte de doos en wilde die overboord gooien, maar Wouter sprong de kapitein op zijn rug en ontfutselde hem de doos en bracht de muizen in veiligheid.

De kapitein liet het er niet bij zitten en liet het schip terugkeren naar de haven van vertrek. De minister protesteerde hevig, want het warme eten was klaar om opgediend te worden
''Niks mee te maken, we gaan terug en het hele zooitje schorem moet van mijn boot af.''
Op de kade verliet iedereen snel de boot. De minister kwam nog snel naar Mien toegelopen, en zei:
''Waarom heb je die muizen los gelaten, het werd juist zo gezellig?.''

''Hadden ze maar niet die idiote prijzen moeten verzinnen, wie geeft er nou een veiligheidsspeld als prijs, waanzin''.
De minister nam haar in zijn armen en gaf haar een kus en bood zijn excuus aan. Mien huilde.
''Het is voor mij ook pech, want de regering moet al het eten betalen'', zei de minister.
Thuis gekomen namen de oudjes gauw een flinke borrel en gingen daarna naar een Chinees restaurant.

Schrijver: kees niesse, 18 augustus 2011


Geplaatst in de categorie: reizen

2.0 met 1 stemmen 119



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
19 augustus 2011
Email:
hmessielive.nl
Tegenvallende prijzen... Een bootocht, die in het honderd loopt....
Toch een gelukkig slot met de Chinese maaltijd en de gangbare borrel.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)