Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Standbeeld

Wouter kreeg vanmorgen een subliem idee.
''Darling moet je eens horen. Zou ik de burgemeester kunnen vragen of hij het wil goedkeuren, dat er een standbeeld op het plein vóór het stadhuis wordt geplaatst?''
''Wat voor standbeeld, heb je weer wat bijzonders?''
''Zal ik je vertellen, ik ga hem vragen of er een standbeeld geplaatst kan worden, niet van mij, maar van de uitvinder van het wiel, want die persoon heeft er voor gezorgd, dat de mensheid zich gemakkelijk kan voortbewegen.''
''Sorry ouwe, maar ik denk, dat de burgemeester zich zal afvragen of jij wel in orde bent, trouwens wie is die uitvinder, dat is toch niet bekend?''

'' Weet ik, maar in de grijze oudheid liepen de mensen met pijl en boog en toen moet er ook iemand geweest zijn, die het wiel heeft uitgevonden en ik veronderstel, dat het zo ging:
Iemand was in de voorhistorische tijd aan het jagen en sleepte na de jacht een ree door het bos. Onderweg zag hij een boomstam dwars op het pad liggen en kon niet verder met de ree. De man dacht hoe krijg ik dat dier over die boomstam, want thuis willen ze graag een stukje vlees eten. Er omheen ging niet en toen gebeurde het, darling. Een belangrijk moment van historische betekenis was gekomen, hij zag tot zijn grote verbazing, dat de stam onder de ree begon te rollen. Het werk was nu voor hem een stuk lichter geworden.

De methode van het rollen was uitgevonden. De raderen in zijn hersens begonnen weer te draaien, hij kwam op het idee een tak te steken door een holle boomstam. De as was nu geboren en het wiel was een feit. En dan te denken, dat de Inca's, Azteken en Indianen in de oudheid het wiel niet kende en toch geweldige bouwwerken hoog in de bergen hebben gebouwd. Onze burgemeester zal best begrip voor mijn idee hebben, denk je ook niet, darling?''
''Nou, ik denk eerder, dat hij onze dokter zal vragen of jij onderzocht moet worden door een psychiater.''

Wouter pakte de telefoon om de burgemeester te bellen, zo vol was hij van zijn idee.
''Je hoeft niet te bellen ouwe, want we komen vanavond toch weer met alle bewoners van het dorp naar het stadhuis om samen het Wilhelmus te zingen, het is toch vandaag nieuwe maan.''
''Ja, dat is waar ook, vanavond weer gezellig bij elkaar met een borrel en bitterballen.''
Toen Wouter de burgemeester te spreken kreeg werd hij joviaal ontvangen en getrakteerd op een stevige borrel.

''Ik heb een vraag, mijnheer de burgemeester.''
''Zeg het is Wouter, ik ben erg tevreden over je, want je hebt het voor elkaar gekregen, dat mijn secretaresse mijn woning heeft verlaten. Wat had ik een last van haar, natuurlijk mijn eigen schuld, ik had haar nooit na mijn scheiding in mijn huis moeten halen. Ze bood mij aan het huishouden te doen en ik stemde toe, maar wist ik, dat ze zo heet was. Ze sliep naast mijn slaapkamer, maar ik lag nog niet in bed of ze kwam al naar me toe, en zei:
''Ik heb het zo koud Krelis, mag ik naast je liggen?''

Ze had het nog niet gezegd of ze lag al naast me, Slapeloze nachten hield ik er van over en ik functioneerde niet meer als burgemeester. Tijdens de vergaderingen viel ik gewoon in slaap en de wethouders gingen naar het café. Het gaat nu een stuk beter met me, nu ze weg is. Eigenlijk heb je een standbeeld verdiend, beste vriend.''
''Maar burgemeester, daar kom ik juist voor, niet een standbeeld van mij, maar voor de uitvinder van het wiel.''

''Wat vertel je me nou brave borst, een standbeeld voor de uitvinder van het wiel, dat is al zo lang geleden man, daar begin ik niet aan. Hier neem nog een borrel, jij met je gekke ideeën, een standbeeld van vadertje Drees zou nog gaan. Ik heb een opdracht voor je Wouter, wil je bij de snackbar aan de overkant tweehonderd kroketten bestellen, lekker voor de meute als ze het Wilhelmus hebben gezongen.''

''Komt voor de bakker, burgemeester.''
''Wacht even Wouter, is Mien niet bij je?''
''Jazeker, daar komt ze net aan.''
''Ach vraag haar of ze in de keuken wil helpen de slaatjes klaar te maken.''
'' Doe ik.''
Het werd nog een gezellige avond voor de bewoners van het dorp. Waar krijg je zo'n burgemeester?

Schrijver: kees niesse, 29 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: voedsel

1.5 met 2 stemmen 137



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
29 oktober 2011
Email:
hmessielive.nl
Ondanks het rare idee van Wouter toch een gelukkig slot.
De burgemeester geeft een heel schappelijk en gezellig antwoord op het voorstel van Wouter, waar de burgervader natuurlijk niet op in gaat.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)