Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Munten voor maten

Hoe komen we van onze buitenlandse munten af? Natuurlijk hebben we het afgelopen jaar geprobeerd zonder penningen terug te komen uit den vreemde. Op de vliegvelden hebben we onze laatste drachmes en peseta’s omgezet in repen chocolade. Toch liggen er in diverse laatjes nog restjes buitenlands muntgeld. En Europa laat ons met het probleem zitten. In dit verband is de campagne “De euro is van ons allemaal” een grimmige grap. In feite is de euro alleen van de banken. Als Europa zijn burgers had willen winnen voor het eenheidsgeld, had het alles moeten doen om het omwisselen leuk te maken.

Maar er is niets leuks aan de euro. De naam is al fout. Het nieuwe geld mocht niet frank, kroon of mark heten, want dat was niet neutraal genoeg. Nu waren er genoeg oude namen voorhanden die makkelijk gemoderniseerd hadden kunnen worden zoals denarius, solidus, libra of thaler. Maar men heeft de flauwste oplossing gekozen, euro, wat helemaal niets betekent. Zal Afrika ooit de afri hebben en Amerika de ame?

Nu de euro ons overkomt, moeten we zelf maar zien van de restjes muntgeld af te komen. Even leek het erop dat de liefdadigheid ons van het probleem ging afhelpen. De actie ‘coins for care’ belooft ons dat we onze oude sokken voor het goede doel kunnen legen. Maar wat is het goede doel? Nu, het blijken een heleboel goede doelen te zijn, niet minder dan 146. Daarvan worden 24 niet genoemd. De webstek www.coinsforcare.nl zegt zuinigjes dat het daarbij gaat om de organisaties die de actie hebben opgezet. Daarom menen die 24 zich een vast percentage te mogen toeëigenen. Hoe hoog hun aandeel is, wordt niet verteld. Bij de andere 122 clubs mogen wij door onze stem bepalen waar het geld terechtkomt. Toen ik de webstek het afgelopen weekeinde raadpleegde, hadden 55.262 mensen hun voorkeur uitgesproken. Tenminste ik denk dat 55,262 niet betekent wat er staat, namelijk dat 55 mensen plus een promillage van een 56ste hebben gestemd. De cijferaanduiding met de komma na 55 zal wel even verfoeilijk angelsaksisch zijn als de naam voor de actie, ‘coins for care’.

Bovenaan staat ‘Artsen zonder grenzen’ gevolgd door enkele nobele bewegingen, waaraan niemand zich een buil kan vallen. Maar zesde is de Vereniging ter Bescherming van het Ongeboren Kind, gevolgd door Woord en Daad, een naam die verdacht ‘gristelijk’ klinkt. Op nummer 10 staat ‘Christenen voor Israël’. Het is duidelijk: de Nederlandse bijbelzone doet een elektronische greep in de collectebus. Aanvankelijk stonden hun doelen zelfs bovenaan, maar inmiddels proberen verontruste mensen de zaak in evenwicht te brengen. Ik ben echter niet gerust op de eindstand. De rechtzinnige protestanten zijn misschien wel ‘niet van deze wereld’, maar ze weten de aardse communicatiemiddelen goed te gebruiken. Wie belet het EO-volk tegen 31 december nog even een spurt te maken?

Nee, ‘coins for care’ krijgt mijn losse munten niet. Ik hebben betere doelen, namelijk mijn Europese bekenden. Elke brief die ik in deze maanden uitzend naar een Euroland, bevat enkele munten in de nationale valuta. Natuurlijk houden we het gewicht in de gaten om binnen de marges van de frankering te blijven. Enkele Europese vrienden hebben al gereageerd: zij waren aangenaam verrast door mijn privé-actie ‘coins for comrades’, o nee natuurlijk: ‘munten voor maten’.

Schrijver: Anton van Hooff
Inzender: MR, 9 november 2001


Geplaatst in de categorie: algemeen

1.5 met 20 stemmen 1.343



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)