Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Amour

Nu de zomer is losgebarsten staan alle deuren van het café open. Het straatje is te klein voor een terras buiten, maar binnen vinden we een plekje waar de zon op valt. Druk is het niet. Achter mij hoor ik wat geroezemoes, vrienden die samen een drankje drinken. Links voor ons rammelt een zwangere dame stevig op het toetsenbord van haar laptop. Vlak voor ons, net voor de opengeslagen deuren maakt een jongedame, waarschijnlijk studente, aantekeningen in een boek. Achter lief zitten een wat oudere man en een jonge vrouw zonder aandacht voor hun omgeving te praten. ‘Prima stek!’, zegt lief. Ik stem in. Er zijn genoeg mensen om ons opgenomen te voelen in het stadse leven van Parijs en genoeg rust om aandacht aan elkaar te besteden. Ons hotel is nog geen honderd meter verderop, dat vinden we wel terug. Met die geruststellende gedachte laten we het koele alcoholische vocht door onze kelen glijden.

Heerlijk! Eindelijk weer eens samen op pad zonder kinderen. En nu, na twee dagen barst het verliefde gevoel bij mij weer los. Lief doet zijn best om met mij te bespreken waar we later op de avond zullen eten. Ik toon totaal geen belangstelling. Eten interesseert me niets, ik wil hem, tussen nu en het diner, onder het toeziend oog van Mona Lisa, die boven ons hotelbed hangt. Maar eerst nog een roseetje! We keuvelen als vanouds, over niks dus. Mijn hele lijf tintelt, het is helemaal voor hem. Lief geniet, hij kijkt naar mijn ogen, naar mijn mond, dit is hem! Op hem werd ik verliefd, dit wordt een geweldige avond!

‘Hé, ben je er nog?’, lief knijpt in mijn hand. ‘Eeeh ja, o ja, o sorry…’, stamel ik. Terwijl ik even van hem wegkeek, viel mijn blik op het stel achter hem. Ze zitten inmiddels samen op één stoel, armen om elkaar heen, ze snikt, hij fluistert zacht woordjes, ze lacht. Hun gezichten raken elkaar, ze verzitten waardoor hun armen weer een goede plek moeten vinden. ‘Sorry, lieverd.’, zeg ik en leg lief uit dat ik totaal afgeleid was door wat er achter hem gebeurd.

Bij ons is de spanning er af, samen gluren en fantaseren we er lustig op los. Dat hij haar vader niet is, is ons nu wel duidelijk. Zullen ze elkaar alleen hier ontmoeten? Zijn er andere partners? Kinderen? Is ze zwanger? Heeft haar man haar verlaten? Waarom blijven ze hier, op één stoel, en zoeken ze niet een hotelletje. Ik overweeg onze kamer voor even aan te bieden, maar dan komt er wat ruimte tussen beiden. Er wordt wat geschoven, gebruik gemaakt van twee stoelen en nieuwe drankjes besteld. De aandacht voor elkaar blijft. Zij haalt haar handen door haar haar en pakt de punten vast. Met een paar woorden weet ze zijn aandacht te vestigen op haar haarpunten. Dit is vast echt liefde, maar de spanning is er af!

‘Tja, haarpunten….’, verzucht ik en verleg mijn aandacht weer naar lief. Onze ogen vangen elkaar. ‘Zullen we?’, zegt hij en pakt mijn hand.

Meer lezen: http://evataal.wordpress.com/ of volg @EVATAALzaandam

Schrijver: ellis van atten
Inzender: @EVATAALzaandam, 23 mei 2013


Geplaatst in de categorie: liefde

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 111



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)