Om bang van te worden

''Hallo Kobus, dat is weer lang geleden, dat wij elkaar gezien hebben.''
''Ja Willem, de tijd lijkt steeds vlugger te gaan als je ouder wordt.''

Willem is de oudere broer van Kobus en was afgekeurd voor de militaire dienst. Hij was dus niet opgeroepen in 1939 toen de mobilisatie werd afgeroepen van alle oud-dienstplichtigen, wegens dreiging van een Duitse inval, die inderdaad kwam op 10 mei 1940.

''Het zit mij nog steeds hoog, dat die moffen ons land midden in de nacht binnenvielen, nu bijna 75 jaar geleden. Wil je er meer over vertellen?''

Kobus doet zijn verhaal:
''Ik kan mij nog herinneren hoe kwaad ik was toen op 14 mei Rotterdam door Duitse vliegtuigen werd gebombardeerd. Ik woonde toen in Utrecht en je zag in de avond een oranjekleurige gloed aan de hemel.
Hitler was kwaad geworden omdat het zo lang duurde, dat Nederland zich overgaf. Daarom dat gemene bombardement en hij dreigde nog meer steden plat te gooien. De dappere Nederlandse soldaten vochten als leeuwen tegen het veel sterkere Duitse leger. Onze soldaten moesten vechten met verouderde wapens, maar wisten daarmee toch de opmars van het Duitse leger te vertragen, vooral bij de Grebbeberg en de Afsluitdijk. Na het zware bombardement op Rotterdam gaf Nederland zich over.''

''Kon Nederland dan niet doorvechten tegen dat geboefte, Kobus?''
''Wij konden niet doorvechten, wat wisten wij wat een moderne oorlog betekende. Nederland was in de eerste wereldoorlog neutraal gebleven en wij dachten dat weer te blijven. Daarom waren wij woedend over die kwaadaardige aanval midden in de nacht zonder oorlogsverklaring. Uiteindelijk hebben de Duitsers in één blitzkrieg heel West-Europa onder de voet gelopen.

Weet je wat ook zo gemeen was van die moffen? Groepen Duitse soldaten kwamen ons land binnen in Nederlandse uniformen. Dat bracht natuurlijk veel verwarring bij onze soldaten. Weet je wat ook zo smerig was? Er waren veel Nederlanders die de moffen hielpen, vooral de NSB'ers. Toen Nederland zich had overgegeven na vijf dagen hevige strijd maakten velen een eind aan hun leven, vooral Joden waren erg bang voor de Nazi's.''

''Was het niet laf van de toenmalige regering om de benen te nemen naar Engeland Kobus?''
''Daar heb ik mij ook kwaad over gemaakt. Eerst zorgen ze voor een leger met onvoldoende wapens en toen de heren het in de gaten kregen, dat ze de Duitsers niet tegen konden houden, namen ze de gauw de benen. Ik weet van mensen die woest waren toen ze hoorden, dat ook de koningin was vertrokken. Later werd dat goed gepraat, omdat ze vanuit Londen het verzet zou organiseren. Dat heeft ze inderdaad gedaan. Ook Prins Bernhard heeft die rol vervuld.

Weet je wat mij wel opviel toen ons land bezet was? De Duitse soldaten gedroegen zich zeer vriendelijk. Ze konden goed zingen en lachten tegen de kinderen op straat. Ze deden hun best zo aangenaam mogelijk te zijn. Daarom zijn tijdens de eerste maanden van de bezetting nauwelijks verzetsdaden tegen de Duitsers gepleegd. Wij Nederlanders hadden voordat de oorlog begon geen heldere kijk wat het nationaal socialisme betekende.

Dat ging spoedig veranderen en we kregen te maken met maatregelen tegen bepaalde groepen, zoals de Joodse bevolking, de zigeuners en homoseksuelen.
Het nare is, dat heden ten dage de vijandschap weer terugkeert tussen de VS en Rusland. Heel beangstigend is dat en onze regering vond het nodig onze tanks te verkopen.

Een troost is, dat onze nazaten in de verre toekomst de ellende op onze planeet niet meer hoeven mee te maken. Aan alles komt een einde, ook aan de ZON. Die zal gaan doven en heel groot worden en de aarde met alles erop en erin zal verdwijnen in een vreselijk vuurzee.''
''Je maakt me bang, Kobus"...

Schrijver: kees niesse, 18 juni 2015

c.niesse1931gmail.com

Biografie van deze schrijver

bombardement overgav overgave troost

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 86