Hoop voor Zafirah in Aleppo
De historische stad Aleppo, waar ooit twee-en-een-half miljoen mensen woonden, is momenteel grotendeels vernield, gebombardeerd door Russische en Amerikaanse straaljagers. Nu de Russen gaan vertrekken, is er eindelijk zicht op een duurzame vrede. Er valt dan ook nauwelijks nog iets te vernietigen. Het twaalfjarige meisje Zafirah Hassan woont nog steeds met haar ouders in haar eigen huis, al is de keuken ingestort en kookt haar moeder Leena provisorisch in de voorkamer. Meestal eten ze, nadat ze hun handen met olijfoliezeep hebben gewassen, samen uit de kookpan, die al maanden nauwelijks groente bevat. Haar vader Azim werkt nog steeds in het Nationaal Museum van Aleppo, die vooral archeologische vondsten uit Noord-Syrië bevat. 'Koop je even vier komkommers bij Lina?', vraagt Leena aan Zafirah en ze geeft haar wat geld mee. Lina woonde vroeger in een huis tegenover Zafirah, maar dat is door de bombardementen ingestort, waarbij Lina's ouders zijn omgekomen. Lina woont nu bij een alleenstaande tante en om aan geld te komen verkoopt ze komkommers op straat. Lina heeft 's nachts tenminste nog een dak boven haar hoofd, maar vele andere straatkinderen, die op straat werken, die slapen daar ook. Lina geeft Zafirah vijf komkommers en ze zegt 'De vijfde is gratis!'. 'Kom je weer een keertje bij me spelen?', vraagt Zafirah. 'Graag, maar niet te lang, want ik moet zoveel mogelijk komkommers verkopen!', antwoordt Lina met een sip gezicht.
De nieuwe buurvrouw Zia Said blijkt een lerares van een middelbare school te zijn, die de ouders van Zafirah aanbiedt om iedere dag wat les aan Zafirah te geven. 'Maar we kunnen u niets betalen!', zegt Azim. 'Zafirah les geven is mijn betaling!', zegt Zia met een brede glimlach. Zafirah krijgt les in diverse vakken en ze heeft een voorkeur voor de Syrische taal en literatuur. Zia geeft haar enkele romans te lezen en onbekende woorden zoekt ze meteen in het woordenboek op. Op een dag zit ze weer lekker samen met Zia muntthee met suiker te drinken, terwijl ze in een mapje op tafel foto's van Zia's familie ontdekt. 'Bekijk ze maar gerust, dat waren mijn ouders, dat waren mijn broers en dat is mijn zus, die naar Europa is gevlucht, ze zit nu in Berlijn en ze heeft een verblijfsvergunning gekregen!', zegt Zia. 'Hoe zijn je ouders en je broers omgekomen?', vraagt Zafirah. 'Bommen van Assad!', antwoordt Zia kortaf. Er volgt een lange stilte, waarbij er langzaam enkele tranen over de wangen van Zia vloeien. 'Sorry', fluistert Zafirah. 'Niks sorry, lieverd, het is jouw en mijn schuld niet!, kom! we gaan aan de slag!', zegt Zia, terwijl ze Zafirah nog een kop muntthee inschenkt.
Een jaar later komt Zafirah krijsend het huis van haar ouders in stormen. 'Mamma, pappa, er is iets ergs gebeurd, bui-buiten ligt Zia en ze beweegt niet meer!', schreeuwt ze. Azim en Leena volgen haar meteen mee naar buiten en daar ligt inderdaad Zia. Azim draait haar om en hij ziet meteen, dat ze door de kogel van een scherpschutter is getroffen. Hij tilt haar op en hij draagt haar naar haar bed. Zafirah is ontroostbaar en ze ligt de hele nacht wakker. De volgende dag begraven ze Zia in een achtertuin en lezen ze enkele troostrijke verzen uit de Koran. Ze zingen een lied en Zafirah plant een boompje op haar begraafplaats. Met groot respect heeft Zafirah alle romans van Zia uit gelezen en na de wederopbouw van Aleppo is ze naar de universiteit gegaan, waar ze Syrische taal- en letterkunde heeft gestudeerd. Haar debuutroman 'Onder de puinhopen' werd een internationale bestseller over de Syrische oorlog en de moed van eenlingen. Het boek is opgedragen aan Zia, zonder wie zij nooit een schrijfster was geworden. De hoofdpersoon is dan ook gebaseerd op Zia. Niet lang daarna werd het boek verfilmd, met Angelina Jolie en Leonardo di Caprio in de hoofdrollen. Zafirah woont inmiddels samen met haar ouders in een nieuwgebouwde woning nabij het Nationaal Museum van Aleppo, waar haar vader directeur van is geworden, mede door zijn trouwe zorgen tijdens de afgelopen oorlog. Zafirah zit inmiddels midden in haar tweede roman.
Geplaatst in de categorie: oorlog
Hoop voor Zafirah
197
Geef je reactie op deze inzending: