Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

REIS NAAR EN DOOR ZWITSERLAND (16/7 - 27/7 - 2016)

Mijn vrouw Anchie en ik mochten een heerlijke vakantie bleven.

Bij Emmerich rijdt onze bus met 30 mensen Duitsland binnen. Onze tocht gaat door uitgestrekt boerenland

Verrast rond zien in
Duits grasland: overal graast
Nederlands bont vee.

Verder gaat het. De hele dag tussen beboste hellingen door, af en toe afgewisseld met industriesteden en glanzende wijngaarden.
's Avonds is het lekker uitrusten in het hotel van de stad Blitzingen.
De volgende dag gaat het over Neckar en Donau in het Schwarzwald, waar een ritje met een stoomtrein, vanaf het dorp Blumberg begint.

Welluidende sis
uit de stoomlocomotief
begeleidt vrolijke
vogelzang en stemmen
van reizigers op de stoep.

De rook daalt neer op bloemen en struiken, wier pracht toch niet daarvan lijdt. Schapen grazen rustig naast de spoorweg, laten die luide tjoek rustig voorbijgaan. Diepe dalen en nauwe bomengangen wisselen elkaar af.
De bus rijdt Zwitserland binnen. Spoedig roept de Rheinfall van Schaffhausen ons een daverend welkom toe.

Brullend schuim omspoelt
begroeide rotsen, verijlt
in zwevende mist.

Struiken staan deinend,
onverstoorbaar levend,
in de waterval.

Savognin, in Oost-Zwitserland, is onze eindbestemming, waar we negen overnachtingen zullen hebben, afgewisseld door levendige dagen.
Als een smalle, snelle stroom gaat de jonge Rijn tussen heel hoge steile rotsen door.

De diepe kloof
doet met riviergebulder
en schaduw eng aan;
zijn tere planten spreken
van allerreinste schepping.

Later op de dag zien we iets naars.

De motorrijder
slingert; een eekhoorn rent toe,
springt op, wordt geplet.

Bij de rondwandeling in Savognin, dat half Duits, half Romaans sprekend is, drinken we uit bergbeken, die tussen de huizen doorstromen. Heldere, schone en verkwikkende drank!

In het drukke dorp
bloeien stil en overal
bonte bergweitjes.

In Ticino gaat het door vele tunnels en diepe dalen. Die heerlijke zon doet de toch nog verre Middellandse zee voelen. De wegbermen zijn vol bloesemrijke struiken.

Trillende palmen
brengen verlangde koelte
over de wijngaard.

Bij de veel bezochte stad Locarno klinkt een meerstemmig koor van schetterende stemmen en haastige stappen over het schitterende Lago Maggiore, dat doodbedaard blijft kabbelen.
Verder de bergen in. De dorpsbewoners hebben van natuurstenen sterke woningen en wegen gemaakt.

Aan de steile straat
staan grijze, stenen huizen:
gewezen rotsen.

Vroege avondzon
strijkt over het Alpenwoud,
wiens spitse toppen
boven van glanzend goud,
beneden dof groen zijn.

Vanuit Chur vertrekt de trein, rijdt zelfs door sommige stadsstraten heen (in Zwitserland heel gewoon). De reis gaat met veel bochten over heel wat kloven en stortbeekjes. De kleine stations zijn als het ware luxe chalets, behangen met geraniums en andere bloemen. In Arosa zoeken we het hogerop.

De berglift stijgt traag,
schommelt huiveringwekkend;
hoe opbeurend streelt
die ijle lucht om de top
met witte vergezichten.

Wolken kruipen langs de bergwanden. We komen in Davos, waar het weer mooier wordt. De grote hotels, met nodend aanzien, herinneren aan de vele zieken, die hier genezing vonden in de zuivere berglucht.

Balkons vol ruimte,
waar eens longlijders lagen,
verzoeken nog steeds:
"Kom toch hier, ziek of gezond;
blijf maar lui op ons toeven."

Over bergpassen boven de bossen gaat het. Grashellingen vol stenen en bloemenpracht.

Tussen rotsblokken
bloeien veel Alpenroosjes
met bescheiden pracht,
wuiven stil en mild heersend
over 't rijk zonder bomen.

In Sankt Moritz mogen de grootste zakenlui al hun genoegen beleven.

Het grote hotel
van ruwe rotsstenen bergt
de duurste weelde.

Het klooster Desentis in de plaats Gotschlich heeft een kerk met prachtig gebeeldhouwde altaren vol schilderijen. De preekstoel is met een hoge trap te bereiken. Dat eet- en drinkzaaltje eist eerbiedige stilte, maar straalt ook vrolijkheid uit.

Het kloostercafé
is rustig; hier en daar klinkt
onderdrukte scherts.

De oudste stad van Zwitserland, Chur, is vol jong leven en gezellige pleintjes vol zitgenot.

De kleine markt bruist,
is geheel doordrongen van
pittige kaaslucht.

Wat een genot om door de weiden met honderden bloemen te lopen. Ogen te kort! Waarheen kijken? Maar zie eens.

Vanachter een steen
verschijnt de Alpenmarmot,
poseert dan even.
De fotograaf fluit verblijd:
het diertje hoort gevaar, vlucht...

Onder het geluid van koebellen wordt een gezonde maaltijd genuttigd bij de grote houten hut. Het kleine pluimvee kent hier geen ren. De tamme hoenders komen bij de tafels, vervolgen weer hun wandelingen.

Kippen stappen vrij
tussen bergbloemen, pikken
in verse rundermest.

Wat geven de glazen wagons van de hoge baan een wijd uitzicht!

Uit blinkende sneeuw
treffen drie gletsjers elkaar,
geribbeld grijsblauw,
schenken veel watervallen,
dan een pastelkleurig meer.

De terugreis begint. We genieten van de kleine bergstaat, behorend bij Zwitserland. De hoofdstad Vaduz is vol bloemenpracht op pleinen en terrassen.

Laag op de helling
troont een vorstelijk paleis:
Liechtensteins waker.

bij het grote meer van Duitsland, Zwitserland en Oostenrijk smaakt een eenvoudige maaltijd opperbest.

Aan het Bodenmeer
vertonen warme parken
in de stad Lindau
een geuren- en kleurenspel
uit subtropische wereld.

De laatste avond in het Schwarzwalder dorp Oberharmersbach is zoel en geeft een prettig einde van ons uitstapje. Lekker rustig zitten in een klein plantsoen.

De hazelworm schuift
kronkelend over stenen,
rust onder een struik.

Schrijver: Han Messie, 29 juli 2016


Geplaatst in de categorie: reizen

4.5 met 2 stemmen 75



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)