Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Schemerzone

Het is nog maar de vraag, of de lezers of enkelen van hen in dit ‘verhaal’ een enigszins aanvaardbare verhaallijn kunnen ontdekken. Ondanks deze bedenking heb ik nu weer eens voor deze manier van schrijven gekozen om mij de hele procedure van het zich moeten inlezen over bepaalde onderwerpen te besparen. Ik verhaal liever in eigen woorden vanuit mijn gevoel en gewaarwordingen over sommige onderwerpen dan u in een aan mijn schrijfstijl aangepaste inhoud van Wikipedia voor te schotelen. De grote kans, dat daardoor slechts een enkeling mijn gevolgtrekkingen onderschrijft of anderen er vraagtekens bij zetten neem ik op de koop toe. Toch hoop ik, dat ik creatief genoeg ben om mijn gedachten en ervaringen zo te verwoorden, dat er voor sommigen een gevoel van herkenning ontstaat.

Vanaf de jaren van mijn beginnende pubertijd en die van het bezoeken van de middelbare school ben ik me , stukje bij beetje, ervan bewust geworden, dat ook ik zoals een ieder van ons over een onderbewustzijn beschik. De grens tussen dit stadium en het bewustzijn is in mijn beleving zodanig afgeschermd, dat het leggen van een direct of indirect contact tussen beide stadia onmogelijk is. Toch acht ik de mogelijkheid niet uitgesloten, dat tijdens de REM-slaap door middel van droomprojecties (een soort van osmose?) kleine fragmentjes van het onderbewustzijn naar de oppervlakte komen. Zij kunnen dan zelfs, zoals bij mij, onderdeel zijn van soms verwarde dromen, waarvan de inhoud na het ontwaken bij een snelle analyse nergens op slaat of uitermate onlogisch is. Soms word ik ook wel eens wakker met het euforisch gevoel alsof ik de steen der wijzen zou hebben ontdekt.

In de jaren zeventig van de vorige eeuw heb ik dit wel eens beleefd en dit gaf me een warm en voldaan gevoel. De volgende ochtend wist ik, ook na lang nadenken, op geen enkele manier meer te achterhalen welke gedachte mij uren daarvoor zo gelukkig had gemaakt. Ik maakte toen naar aanleiding van die gebeurtenis het volgende gedicht, dat ook heden nog een bewijs daarvoor is, dat er géén dichtersbloed door mijn aderen stroomt:

Slaap-wakend heb ik vaak
dat ik het onbewuste raak,
en diep uit mijn gedachtenkelder
flitst dan een brainwave, klaar en helder
probleem-verlossend door mijn geest . . .
Verlicht ik naar ‘profetie’ luister;
ontwakend tast ik in het duister
over wat de profetie is geweest.

Afsluitend wil ik u de volgende en met een zekere onregelmatige frequentie terugkerende gewaarwording niet onthouden. Voordat ik in slaap val, laat ik in gedachten belevenissen van de hele dag nog eens de revue passeren. Ook gebeurt het wel eens, dat ik plannen tracht te maken van hetgeen mij op een gegeven moment staat te doen. Dan gebeurt er iedere keer hetzelfde: zonder het te voelen ben ik het contact met het gecontroleerde denkvermogen kwijt om vervolgens een minuutje of zo later plots naadloos door te denken met een totaal nieuw iets. Stel nu, dat ik bezig was te denken aan een planning voor een bepaalde termijn en het laatste wat ik me kan herinneren is: ‘supermarkt’. Een minuutje later denk ik: ‘brievenbus’. Hoe vaak ik soms ook heb geprobeerd om de connectie tussen het laatste woord en de supermarkt, achteruit denkend, te achterhalen; het is nog nooit gelukt. De missende link zit dus, m.i. veilig en onbereikbaar in mijn onderbewustzijn en het is nooit meer te achterhalen.

Onder ons gezegd en gezwegen: ik vermoed dat ik voor enkele zoekgeraakte sporadische gedachtegangen zeker niet rouwig ben. Wie slaapt zal niet zondigen.

Schrijver: Günter Schulz, 13 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: individu

3.0 met 1 stemmen 247



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)