Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

LEVENSLUSTIG

Vandaag heb ik een haiku opgestuurd naar gedichten.nl, niks schokkends, hij luidt als volgt:

LEVENSLUST

vogels zijn levens-
genieters en de vlinders
levenskunstenaars

Het duurde niet lang of er werd op gereageerd: wat bedoelt u daar nou eigenlijk precies mee; het klinkt dan wel mooi en misschien suggereert het diepzinnigheid of zo. Maar wat probeert u er mee te zeggen?
Een keurig en fatsoenlijk verzoekje, daar ga ik altijd op in, want zo’n keurig verzoekje is tegenwoordig toch al heel wat. Alhoewel de meeste mensen die deze site bezoeken en bijdragen leveren zijn vaak keurige mensen – het is geen Twitter of Facebook, of hoe dat soort gedoe mag heten.

Maar goed ik zal proberen mijn gevoel erover uit te leggen. Met ‘de vogels zijn levensgenieters’, bedoel ik natuurlijk dat die dieren de indruk wekken, best heel veel van het leven te genieten. Ze vliegen lekker vrij en zingen het hoogste lied, maar zijn toch kwetsbaar. Ik zie hier bij mij om de deur, zich soms hele drama’s afspelen. De buizerds die in de lucht cirkelen en al zwevend loeren op dat niet goed oplettende vogeltje of muisje, mol of ratje. En deze wezentjes dan, zonder enige scrupules, een enkele reis naar de dierenhemel bezorgen.

Zag laatst de buurtspecht pogen om in een net nieuw aangeschaft koolmeeshokje in te breken. Het toegangsgaatje was echter niet groot genoeg en toen heeft hij, al hakkend, geprobeerd dat te vergroten. Gelukkig was het een degelijk hokje, met een versterkte ingang, zodat de specht het heeft opgegeven. Het was een hokje van de vogelbescherming, dus tevens is hiermee bewezen dat die instantie er echt verstand van heeft.
Dus gelijk een spechtenhok à raison van 30 euro bij hun besteld. Ja, ja denkt u misschien: die is gek, die vogels zoeken het zelf wel uit. Klopt maar die specht had te kennen gegeven zich in onze tuin te willen vestigen. En wij verwelkomen ze in verband met de eikenprocessierupsen – dus hoe meer liefhebbers van die rupsen hoe beter het is voor onze bomen en onszelf.

Heb ik dat hok ook keurig volgens de voorschriften opgehangen, blijkt dat meneer specht, die plek vermoedelijk niet aanstaat en is hij er nog niet mee bezig geweest. Maar wie weet, bedenkt meneer zich nog. Zo ziet u maar de vogeltjes genieten volop van de tuin, maar net als de gemiddelde mens komen ze allerlei gevaren en problemen tegen.

Kijk en daarom noem ik de vlinders ook de echte levens-kunstenaars. Natuurlijk komen ook vlinders problemen tegen. Maar zij verstaan de kunst om het zo te laten lijken dat ze die nooit hebben. Ze vliegen niet ze fladderen. Ze lijken nooit haast te hebben, maar als je zo’n wezentje zou volgen, dan zie je dat hij, op een zonnige dag, al met al behoorlijk veel bloemetjes bij langs gaat.
Met die luchtigheid, nonchalance en de ogenschijnlijke argeloosheid die ze uitstralen, veroveren ze de harten van mensen. Ze zijn zoals wij misschien wel zouden willen zijn. Het leven met z’n problemen accepteren, desnoods wegwuiven, je werk doen en ondertussen volop genieten.

Voordat we het hebben over genieten, moet ik mijn visie daarop geven. Genieten bestaat volgens mij niet uit een vreselijk milieu- en dieronvriendelijke vette hap, een zogenaamde ‘Happy Meal’ bij de Mac Donalds naar binnen werken. Een krat bier in de week of een x aantal flessen wijn achterover slaan heeft niets met genieten te maken. Natuurlijk veel mensen pakken weleens een Hamburgertje of een patatje. Ach, natuurlijk moet dat kunnen, niks mis mee, maar de regelmaat die schaadt.
Nee, genieten is voor mij de mooie dingen willen zien of proberen te zien – dat is genieten.
Een goed boek lezen, fijne muziek beluisteren, eens een keer een museum bezoeken of een gedicht lezen. En als je iets niet snapt, vraag dan gewoon uitleg – schaam je niet. Soms heb je even dat kleine zetje nodig om iets te zien of te begrijpen. Gelukkig hebben we tegenwoordig internet en kun je werkelijk alles opzoeken en hoef je jezelf niet eens meer te generen door iets te vragen.
De vlinder is zo’n wezen dat zo, al genietend, het leven door lijkt te fladderen.

Maar voor een mens is dat te hoog gegrepen. Een mens kan hooguit een mengvorm tussen levensgenot en levenskunst bereiken. En dat is al heel wat. Soms kom je zo’n persoon tegen. Op mijn werk hadden we er een paar. Eentje op mijn afdeling. Een man zoals Gerben kom je niet veel tegen. Hij oogt flegmatiek, maar is dat niet echt. Maar een beetje onverstoorbaar en lijkt zo langs alle problemen te fladderen. Hij werd gevraagd voor een soort ‘chefs’ functie. Wilde wel, maar op zijn voorwaarden. Niet eens financiële, maar delen van het functiepakket weigerde hij te doen. Maar gewoon door z’n uitstraling of zoiets, wilde men hem toch in die functie. Al het goede lijkt zijn kant op te waaien. Het is en wordt hem gegund.
Een menselijke vlinder, of liever gezegd half vlinder en half vogel, want hij is ook zeker iemand die de kunst van de ‘levensgenieter’ onder de knie heeft. Heel bijzonder.

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 15 mei 2020


Geplaatst in de categorie: natuur

3.6 met 5 stemmen 74



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)