Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

PATÉ

Mijn vrouw en ik zijn zo’n stel dat de taken in en buitenshuis naar behoeven verdelen. Zij is over het algemeen de tuinvrouw – voor zover dat nog wil. Op dat gebied verzorg ik slechts het grovere werk – hekken maken, afrasteringen aanleggen, maaien enz.
De was is haar afdeling, ik ben zogenaamd kleurenblind en na een keer niet bij elkaar passende kleding bij elkaar in de wasmachine te hebben gestopt – is die taak veiligheidshalve aan haar toebedeeld.

Daar staat tegenover dat ik best weleens kook. Deze morgen was zij boodschappen gaan doen en ik was even met de honden naar het bos. De afspraak was dat ik iets eenvoudigs ging koken – een soort van ‘éénpansgerecht’ houdt dat in. Kortom groente met rijst of een pasta. En soms een vegetarisch of echt stukje vlees.

Goed kom ik in huis – zij was al in de diepe achtertuin aan het wroeten – staat er een mooi exclusief uitziend luxe blik van het merk Lukullus (nooit van gehoord). De inhoud bestond uit Putenherzen & Gans. In kleine letters erboven in harmony with nature. Merkwaardig die tweetalige tekst. Doet er ook niet toe, het ziet er goed en smakelijk uit.
We wonen hier nu drie jaar, maar ik wist niet dat we hier een poelier hadden. Maar goed het is duidelijk, mijn vrouw wil natuurlijk dat ik dit ga verwerken in mijn te fabriceren gerecht.
Ik maak het blik open en inderdaad het ruikt goed en ziet er lekker uit – fijne paté. Moet dat rauw door het eten of er apart bij. Weet je wat het is rauw, dus een beetje bakken kan geen kwaad. Het wat rul maken is niet verkeerd. Tijdens de maaltijd, wordt er niet te veel gesproken. We zijn de hele dag al bij elkaar in de buurt en alle nieuws is dan zo’n beetje al vroeg doorgenomen.

‘Heb je alles kunnen krijgen aan boodschappen, wat je wou hebben?’ vraag ik om toch maar wat te zeggen.
‘Ja, en ik ben maar snel in de tuin bezig gegaan, het weer is nu nog goed.’
‘Ja, dat had ik al begrepen. Ik zag je wroeten.’
Even valt er een klein stilte en ik zie dat ze geniet van de maaltijd. Zelf ben ik er ook best tevreden over.

‘Wat heb je eigenlijk gemaakt?’ vraagt ze, ‘het is erg lekker vandaag.’
‘Ho, ho dame, het is bijna altijd lekker toch?’
‘Ja, maar deze keer is het echt uitzonderlijk lekker? Heel apart dat vlees ook.’
‘Ja vind ik zelf ook wel – ik heb het vlees een beetje rul gebakken. Rauw vind ik niet zo veilig.’

‘O ja,'schiet haar te binnen, 'ik ben ook even bij Ritsema (dier en tuin handel) geweest die had wat nieuws. Zag er goed en smakelijk uit. Heb je de honden al te eten gegeven?’
‘Nee, we eten dit keer iets vroeger, ze moeten dus maar een poosje wachten.’
‘Ik was even nieuwsgierig wat ze er van vonden.’
‘Wat bedoel je met ‘wat ze ervan vonden’?’
‘Nou dat blik Lukullus natuurlijk.’
‘Was dat geen paté dan?’
‘Ja paté voor de honden.’
Even schiet het beeld van Ma Flodder door m’n hoofd, die terwijl ze haar bouvier uit een blik voer opschept, zelf ook een hap van het hondenvoer neemt.

Ik slik even en zeg: ‘Nou dat had je wel even mogen zeggen. Ach wat doet het er ook toe. We hebben er heerlijk van genoten – toch?’

Schrijver: catrinus
Inzender: C.A. de Boer, 16 september 2020


Geplaatst in de categorie: overig

4.5 met 2 stemmen 146



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
An Terlouw
Datum:
17 september 2020
Heerlijk, graag gelezen en ik zie het voor me!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)