Zo slecht is het toch niet?
Sombere gezichten langs de kant van de weg, sombere trekken bij mensen die de langere lockdown straks niet overleven, zaken die failliet gaan, mensen die in een dip gaan zitten, of daar inmiddels al vertoeven dat kan ook!
Sombere kinderen die het niet meer zien, letterlijk en figuurlijk en de ouderen die weer geen bezoek ontvangen. Somberheid en droefenis staat elke dag op het menu! Het is niet meer te vreten, is de mening van velen, het is niet te doen, lichting nummer twee en de rest loopt met afzakkende schouders langs de weg! Daklozen hebben geen plek om warm te worden en te slapen, want ook dat zit zo goed als dicht! Doffe ellende dus!
Maar beste mensen, er is licht aan het einde van de tunnel, geloof me nou, dat licht is er wel degelijk! Dat licht kun je namelijk ook zelf zijn door positief te blijven, want als je negatief blijft, is elke zonnestraal overbodig, die komt er van zijn leven niet doorheen! Wat is een jaar (of iets langer) op een mensenleven? We zijn toch Nederlanders, die wel een stootje kunnen hebben? We zijn er toch ook voor anderen, dus kom op, al is de zon nu even achter de wolken, probeer zelf een zonnestraal te zijn, want echt, we komen erdoor!
Sterkte!
Geplaatst in de categorie: ziekte