Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Weerstation, ze zijn er nog!

Een heerlijk contact had ik met haar net als de rest en toen ze wegviel was dat een zwaar, zeg maar heel zwaar gelag. Nou was de laatste tijd van haar leven niet makkelijk, ze dementeerde en raakte besef van de mensen om haar heen kwijt, maar de manier waarop ze leefde voor de ziekte datzelfde leven teisterde was een manier die ons samen nog altijd tot lieve herinneringen brengt. Sommige uitlatingen laten ons glimlachen, net als de aanwezig zijnde foto die pontificaal in de kamer hangt. Zo is ze er nog steeds bij, al drinkt ze geen koffie meer mee, we praten met haar, over haar en halen herinneringen op. Of dit met de leeftijd te maken heeft is eigenlijk niet eens van belang, feit is dat we meer dan mooie herinneringen aan haar hebben en soms weet ze ons aan zich te laten denken want: al is ze er niet meer lijfelijk, haar ziel is hier in huis. Dat weten we inmiddels beiden zo zeker als twee keer twee vier is!

Want: een jaar of twee terug stond haar foto op het dressoir en voor haar stond een minuscuul apparaatje dat de temperatuur aangeeft, binnen en buiten, een weerstation dus. Wanneer de hulp geweest is, kan het dus gebeuren dat er wat verplaatst is en zo ook die allereerste keer. Als we ‘s morgens binnenkomen, zie ik dat de tijd op het station niet klopt, sterker nog: het scheelt een uur of vijf dat het ding achteruit loopt. Ik zeg tegen eega, kijk nou, je moeder is bezig geweest want: het weerstation stond tegen haar aan en tja dat nam een deel van haar uitzicht weg, waar ze niet blij mee was en zich op deze manier revancheerde, nou dat lukte prima!

Meneer T zet het station weer goed en op zijn oorspronkelijke plaats en dat gaat vervolgens weken goed totdat de geschiedenis zich herhaalde. Hulp kwam, wij letten niet op en de dag erna zien we beiden dat ma weer bezig is geweest. Als we dan een sprongetje maken, een aantal foto’s aan de muur hebben gehangen, jaja, ook haar foto zodat ze de kamer eens helemaal kan zien, komt het amper voor dat we het weerstation moeten goed zetten….tot vandaag!

De hulp is geweest, bracht van een aangenomen kleinzoon een cadeautje mee voor meneer T in de vorm van een wuppie, waar een sliertje aanhing met daarop: gefeliciteerd! We zoeken naar een oplossing om dat zichtbaar op te hangen en ik zeg: hier staat het prima, de sliert zit over de foto van haar en het wuppie staat er bovenop! Een leuke plaats voor een leuk mens, vind ik dan.

Maar: als we ‘s morgens opkomen zegt meneer T: Ma is weer bezig geweest want het is half drie op het station. Ach het is niet zo raar, want het sliertje was gaan glijden en het wuppie hing op haar voorhoofd! Als mij dat zou overkomen, zou ik alle klokken wel een zetje geven denk ik. En weet je, op deze manier weten we hier beiden dat er meer is dan slechts dit leven, maar ook dat - al zijn ze er niet lijfelijk meer - ze zijn nog altijd onder ons….

Schrijver: An Terlouw, 10 juli 2021


Geplaatst in de categorie: ouders

4.0 met 3 stemmen 1.020



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)