Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Kleverig, zweverig

{eventuele overeenkomsten tussen fictie(ve personages) en non-fictie(ve personen) zijn slechts de speling van een droevig lot en een heleboel toevalligheden die de auteur niet in de schrijvershand heeft}


Je kleeft aan me zoals niemand dat ooit deed. Al te erg vind ik dat niet. En dat is vreemd. Het is mijn gewoonte om panisch om me heen te slaan als een vrouwelijk wezen met aanhaligheid dreigt. Zo niet bij jou.
Jij zit me op de huid. Jij kruipt in al mijn poriën. Jij dringt door tot in het merg van mijn teen- en vingerkootjes. Ik kijk gebiologeerd toe hoe je dat doet.
Ik weiger je los te krabben, vertik het je uit te zweten. Een allergische reactie blijft uit. Mijn vel kleurt niet rood van irritatie, mijn vel kleurt rood van bleuheid. Dat is jouw verdienste.
Je verschrompelt het podiumbeest tot een pantoffeldier. Ik lig aan je voeten verlegen te wezen en stotter zinnen uit mijn strot die bedoeld waren om vloeiend over mijn lippen te stromen. Soms breng je mij met een knipoog zelfs zo van de kaart dat ik helemaal niet zeg wat ik wil zeggen.
Zo zei ik dat ik een kluns ben in afscheid nemen toen afscheid nemen het laatste was dat ik wou. Ik kon mijn hersenen wel de struiken in schieten. Ik vervloekte het veiligheidspantser dat zich nauw om me heen sloot, het afweergeschut dat je van me weg moest drijven.
Trots ben ik er niet op, dat ik ook in jou een vijand zag die er alles aan zou doen om de langzaam opgebouwde vrede in mijn leven onderuit te halen. Niemand moet het wagen zich met me in te laten of ik verklaar die persoon de oorlog.
Ik ben de man die de kutkosmos in zijn dooie eentje de baas kan.
De geurkaarsen die ik 's avonds ontsteek, de tandenstokers die ik in kaasblokjes prop, de fles wijn die ik ontkurk, het is het soort gezelligheid dat ik voor mezelf reserveer. Uitsluitend voor mezelf.
Waarom zou ik zitten kijken naar hoe de geurkaarsen je fraaie gelaatstrekken tekenen tot sierlijk dansende schimmen op het behang? Waarom zou ik je een tandenstoker voor de mond houden zodat je tanden het zoveelste kaasblokje eraf kunnen happen? Waarom zouden we met wijn op mijn verliefdheid klinken?
Zoiets lijkt me alleen zinvol als mijn verliefdheid idem dito aan jouw verliefdheid is.
Dat is het niet, dat is het wel. Dat is het niet, dat is het wel.
Ik ben goed op weg naar gek door dat verdomd jojospel. Het maakt me nauwelijks iets uit, jongleer jij maar met me.
Als jij een circusartieste bent, ben ik een marionet. Ik beweeg zoals jij wil dat ik beweeg. Ik doe wat jij wil dat ik doe. Ik spreek zoals jij wil dat ik spreek.
En als je wil dat ik zwijg, schrijf ik het wel op, wat er mij op de lever ligt. Of nee, wat ik kwijt wil uit mijn hart. Een beetje zoals dit net beschreven zweven.

Schrijver: David Troch, 30 september 2003


Geplaatst in de categorie: liefde

2.4 met 13 stemmen 1.592



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)