Hunne Majesteiten.
Onze tuin heeft de eer de woon – slaap en speelkamer te zijn van vier gesteriliseerde poezen, en ook van twee bevriende buurtpoezen. Bij tussenpozen wordt het bezoek zelfs uitgebreid met vijf ongecastreerde katers die er hun oorlog om de vrouwtjes komen uitvechten.
Ja, onze tuin en wijzelf hebben de eer… .
Ze eigenen zich vele plekjes toe, onze poezen en hun kameraden. En we kunnen Hunne Majesteiten maar beter gewillig zijn! Want ze zijn het waard! Althans, zo doen ze zich toch voor.
Sinds jaren is het huis ingepalmd. Zonder ons te raadplegen heeft elk een deel van de woning bezet.
“Hup! Dit zeteltje is van mij.”, of, “Tiens, dat sierkussen is speciaal voor mij gekocht.”, zo menen ze. Er wordt niet over gezeurd. Hoogstens wordt er onderling geredetwist met veel geblaas en gekrab.
Eénmaal de plekjes zijn uitgedeeld en gemarkeerd – want daar zijn ze meester in – heeft ieder zijn gebied voor lange tijd.
Ook de tuin behoort hen toe en dat laten ze goed merken. Daar is al een poos wederzijds bedisseld wie zich waar en wanneer mag neervlijen. Want gewoon ergens liggen doen ze niet. Ze nestelen zich op hun toegeëigende plaats na zich uitvoerig gewassen te hebben.
Oei! Wat zeg ik nu! Niet gewoon ‘zich wassen’… ‘zich toiletteren’, dat doen ze!
Sorry hoor!
En durf maar niet te klussen in de tuin wanneer ze vinden dat hun aaimoment is aangebroken!
Gehurkt ben je aan het planten. Eéntje schuift onder je benen door terwijl de ander zich op het pas geplante, zorgzaam opgekweekte cosmosplantje neervlijt. En in pas uitgeplant stadium zijn ze nog teer, die fijne en ranke cosmosjes!
Om het probleem snel en accuraat op te lossen, willig ik onmiddellijk hun eisen in. Enkele minuutjes strelen en ik ben een poos van hen verlost. Want na dat aaien gaan ze zich uitvoerig likken. “Geen mensengeur aan mijn lijf!”, zo stellen ze.
Neen! Roepen of schreeuwen helpt niet!
Dan kijk je nog dagenlang tegen een verbolgen kat aan.
Juist goed! Zo zou je denken!
Al ooit eens een, tot in het diepst van haar ziel gekrenkte kat gezien?
Dagenlang??
Elke keer haar ogen jou kruisen, verstijf je compleet! Het is een snelle, vernietigende blik die ze jou toewerpt, terwijl ze demonstratief haar rug naar je toedraait.
Op dat moment weet je het! Alle zonden van de wereld zijn op je vastgepind. En reken er maar niet op dat de plooien snel worden glad gestreken. De relatie blijft sowieso nog lange tijd verzuurd. Het vertrouwen is geschaad!
Och, ze zijn vol goede bedoelingen, onze poezen!
Met regelmaat van de klok worden we op cadeautjes getrakteerd. Gevangen muizen worden steevast aan de keukendeur gelegd. Soms ook ratten en af en toe een mol.
Alleen onze dikke rosse poes, die vangt uitsluitend sprinkhanen. Ze loopt in de tuin voortdurend achter me aan, zuchtend en slenterend. En als ik voor de zoveelste keer met mijn overvolle kruiwagen naar de composthoop rijd, zie ik haar puffen: “Zeg, is het nu nog niet genoeg geweest?”.
Ja, zich toiletteren… dat kan ze goed. Héél uitgebreid! Zonder shampoo!
“Want ik ben het waard!”, zo denkt ze!!
hotmail.comGeplaatst in de categorie: dieren
majesteiten
1.211
Geef je reactie op deze inzending: