Verboden vrucht

augustus 2001

Lieve Verboden Vrucht,

Ik kan je niet schrijven, niet lang naar je kijken, niet vaak zien of bellen, en je zelden aanraken.
Toch geef ik om je op een heel fijne manier, en geniet ik iedere keer weer opnieuw van de "toevallige momenten" dat we elkaar zien, of aanraken.
Al sinds ik je ken heb je een speciaal plekje bij mij, zonder dat jij je er van bewust was.
Sinds jouw en mijn openbaringen betreffende onze gevoelens voor elkaar, heb ik moeite om mijn gedachten erbij te houden als ik je zie.
Ik zou je graag in mijn armen willen sluiten, je lief aanraken, en lief voor je willen zijn.
Je beminnen op een manier zoals jij het als prettig ervaart, en ik het graag doe.
Beminnen is voor mij een warme invulling geven aan de gevoelens en behoefte van een ander, van iemand die je bijzonder lief hebt; dit kan op vele manieren. ("The sky is the limit").
Ik denk dat we zonder veel woorden weten wat we aan elkaar hebben, en hoe voorzichtig we met onze gevoelens, en het uiten ervan, om moeten gaan, want beiden willen we niemand kwetsen, jij niet degene die deelgenoot zijn van jouw leven, en ik niet de mijne.

Maar er zullen momenten zijn dat jij graag even bij mij wilt zijn of ik bij jou, gewoon zomaar of om een speciale reden.
Misschien voor die arm om je heen, even te genieten van de ander, of om je hart te luchten.
Momenten die ons leven niet zullen veranderen, maar het wel zullen verrijken.

Ik zou graag die speciale vriend voor je willen zijn, met wie je samen die gevoelens in je leven wilt delen, die je niet of moeilijk met je eigen partner kunt delen.
Zoals je zo mooi zei: "aan de achterkant schijnt de zon" (en daar kun je mij dus altijd vinden)

Deze brief is voor jou, maar ik zal hem voor je bewaren als je dat wilt, want door andermans ogen gelezen zou hij wel eens helemaal verkeerd uitgelegd kunnen worden, en veel schade kunnen berokkenen bij diegene die we liefhebben.

X X X

Verboden vrucht lief liefde vriend

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.6 met 16 stemmen 1.475