Categorieën.
Ik heb een klein probleem: een lastig iets dat telkens opduikt wanneer ik een geschreven stukje wil posten. Zomaar doorzenden naar de site gaat niet. Eerst moet ik drie trefwoorden invullen en dat is al een eerste hindernis. Kies maar eens uit je eigen schrijfsel drie trefwoorden. Of erger nog: omschrijf het met drie woorden.
‘Schrijven is schrappen’ schreef ooit Louis Verbeeck, en die had het van iemand anders. Ik schrap dus steeds de helft van mijn tekst om hem vlot leesbaar te maken, en dan vragen ze vóór het posten nog eens om alles te reduceren tot drie kernwoorden! Verplicht, staat er gebiedend bij. Ben ik al verplicht om foutloos te schrijven; gebruik ik enkel woorden uit het ‘groene boekje’; zorg ik er voor dat de tekst makkelijk leest met niet meer dan 550 woorden om de lezers te blijven boeien…, moét ik dus nog eens de boel resumeren.
En dat is nog niet alles!
Ben ik eindelijk met een zucht uit het dilemma van de drie kernwoorden geraakt of ik moet ook nog een categorie kiezen. Ik moét mijn tekst in een vakje zetten: een hokje waarin het hopelijk goed tot zijn recht komt. Elk proza, cursiefje of gedichtje moet geordend worden, ingedeeld bij een rubriek. Het moet een labeltje krijgen…, het juiste merkteken.
Bij sommige stukjes is het geen moeilijkheid om kiezen. Een verhaal over een opa zet je niet bij de rubriek ‘vrouwen’ en een love-story hoort niet bij ‘woede’, tenzij op het einde het verhaal op een sisser afloopt. Dan zou het bij ‘ex-liefde’ kunnen geplaatst worden. Of misschien toch maar beter bij ‘verdriet’? Moeilijk.
Zo zit ik me suf te piekeren waar ik mijn laatst geschreven stukje moet klasseren.
Het is een doodsimpel schrijfseltje over mijn kapper. Niks ingewikkeld. Het draagt niet bij tot de verruiming van de geest, dus het hoort niet bij ‘filosofie’.
Eenzaamheid, verdriet en emotie komen er wel in voor. Dat zijn al drie rubrieken. Bij ‘actualiteit’ zou het ook nog geplaatst kunnen worden want mijn kappersbezoek is beperkt tot twee knipbeurten per jaar…, steeds een actueel gebeuren en zeker een vermelding waard in de lokale krant.
Ik heb getwijfeld om het stukje te plaatsen onder ‘adel’. Alle creatieve beroepen zijn in mijn ogen edele beroepen, maar dat bedoelt de rubriek ‘adel’ niet. Dit vakje is voorbehouden aan de edelen en hun dubieuze affaires.
Van de categorie ‘overig’ wil ik niets weten. Die rubriek zouden ze moeten verwijderen. Het is een dumpingvakje, een twijfelachtig afvalcontainertje waar je de allerlaatste restjes afval in dumpt na alles zorgvuldig gesorteerd te hebben: chemische rommel die ze van hier naar ginder verplaatsen omdat ze niet weten wat er mee te doen en die dan uiteindelijk in een kleiput of in de beek of zelfs in zee wordt gedumpt. Weg met de rubriek ‘overig’! Die 29 mooie stukjes die er onder geplaatst zijn verdienen beter.
Mijn kapper is uniek. Hij verdient een eigen rubriek: een vakje ‘bijzonder’ of ‘buitengewoon’… Een vakje apart. Maar zulk hokje staat er niet. Het wordt dus dubben, wikken en wegen.
En dan nog dit onnozel gezwets. Waar ga ik daar mee naartoe? De rubriek ‘zever’, maar dat vakje staat er ook niet. Humor dan maar.
Verdorie…, eerst nog de drie trefwoorden.
hotmail.comGeplaatst in de categorie: humor
zever
2.037
Geef je reactie op deze inzending: