Bij het overlijden van de auteur

Het blijft lang stil in de kamer. Niets beweegt. Niemand beweegt. De hele ziekenhuisstad van beton en staal en glas, de liftschachten, de gangen, de duistere tussenverdiepingen vol tikkende, zoemende, zuchtende buizen, de zalen vol bedden met herstellenden en stervenden, de bezoekers en de artsen, de studenten en de co-assistenten, zij allen houden de adem in. Het heden houdt stil, omdat vlak achter dat heden het verleden ontploft.
Ellen kijkt naar de arts. De arts kijkt naar mij. Ik kijk naar een ingelijste foto vlak achter zijn hoofd: een jongen en een meisje op ski's tegen een decor van besneeuwde bergtoppen, onder een strakblauwe hemel.
Ik weet dat de dingen daarna hun normale loop hebben hernomen. Dat wij als volwassen mensen de zaken verder hebben besproken. En dat we vervolgens naar huis zijn gereden, Ellen en ik, over dezelfde wegen, langs dezelfde borden, door hetzelfde oorlogszuchtige verkeer.
Ik weet het, maar ik herinner het mij niet. Het enige dat ik me herinner is wat ze me vroeg toen we de straat indraaiden waar wij wonen.
Ze vroeg: 'Wil je dit aan Bo vertellen?'
----------------------------------------------------------------
een boekfragment uit 'De passievrucht' als eerbetoon aan de auteur die 1 juli jl. overleed.

Biografie van deze schrijver

spanning relatie ges relatie gesprek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 20 stemmen 3.691