Verhalen

Twee mandarijnen en een Kees

Eindelijk ben ik dan toch gegaan, op zoek naar mezelf
zit ik nu boven op de Zwitserse Alpen in een zweethut.
Samen met twee mandarijnen, een Kees, een laptop om mezelf te upgraden
en uren genoeg om te lezen wat in de regel niet is geschreven.
Kees blaft, de bergen blaffen terug.
De mandarijnen zitten daar maar mandarijn te wezen tot de deur opengaat en
een meisje binnenstapt. Ze stelt zich voor als meisje van plezier
en legt haar bevallig lijf tussen de mandarijnen. Kees stopt pardoes met blaffen.
Ik wil geen wallen meer, ik zoek mijn rust tussen berg en dier en wat zie ik hier?
Twee mandarijnen, een Kees en een vrouw met lange vingers op de rand van de overgang,
blaast ze uit haar trompettenmondje.
Ik vang, op zoek naar mezelf wordt zij mij in de schoot geworpen.
Eureka!
Jij bent mijn ik.
Het is de liefde in blik die ik al jaren krijg voorgeschoteld.
Stomverbaasd kijkt ze me aan, maar ik moet gaan.