Nauwelijks voor anker
(voor Paul Victor Jules Signac (1863 - 1935))
Je bent geboren in Parijs, waar je vader Jules als goedverdienende zadelhandelaar een groot huis beheerde, wat hij al gauw inruilde voor een nog mooier huis aan de rue Frochot, hartje Montmartre, een kunstzinnige mierenhoop, waar je als kind mocht meegenieten van de artistieke bedrijvigheid in de ateliers, maar bij goed weer zeker ook op straat. Je moeder Heloise droeg graag de duurste modejurken met veel goud en parels en ze kookte altijd delicate gerechten, waarmee ze je smaakpapillen zeer verfijnd heeft ontwikkeld. Je ouders gingen graag met je naar de musea om de schoonheid van oude schilderijen te bewonderen en om je een hogere kijk op het leven mee te geven. Van je vader mocht je vaak een slokje van zijn allerbeste wijnen proeven en hij gaf uitbundige complimenten bij je vroegste tekeningen, het was dan ook een traumatische klap voor je dat hij plotseling stierf aan tuberculose, maar je zou zijn vroege dood wreken met je beste vermogens. Je rouwende moeder verkocht het bedrijf van je vader en ze kocht van de grote som geld een vrijstaand huis in Asnières, waar jij kon genieten van de vrije natuur en een prachtig uitzicht over de Seine. Je kreeg een mooie kano van je moeder en zodoende verkende je het leven vanaf het klotsende water, wat je machtig indrukwekkend vond. Op je zestiende schetste je ergens een Degas, maar je werd door een stuurse bewaker op je edele vingers getikt, want zoiets had volgens hem geen pas, de apendrol! Twee jaar later zag je schilderijen van Monet en Guillaumin en je verruilde je architectenopleiding direct voor een fulltime schilderscarrière. Op je eenentwintigste ontmoette je Monet himself, die je vaderlijk de juiste weg wees en hij stuurde je naar Seurat, die experimenteerde met zijn pointillisme en wiens kleurenvisie jou gelijk aansprak, daar het het zo typische Franse en mediterrane licht exact wist weer te geven. Je ontmoette de charmante hoedenmaakster Berthe Ròbles en jullie vielen voor elkaar, haar zigeunerinnenlook maakte je gek van verlangen en gelukkig was zij net zo dol op jou en bedreven jullie nachtenlang de liefde, ze gaf zichzelf helemaal aan jou, al haar erogene zones werden begerig door je ingeslikt. Omdat je in wezen ook een zeeman was, zeilde je van haven naar haven en schilderde je vanaf je zeilboot of ergens langs de Franse kust. Berthe was een verre nicht van Pissarro en ze stond graag model voor jou, zoals op 'De hoedenmaaksters', terwijl ze bukt om een schaar op te rapen, een unieke scene, want zonder schaar geen hoed. Je ontmoette Vincent van Gogh in een café te Parijs en je nodigde hem uit bij je moeder thuis, waardoor jullie samen in Asnières-sur-Seine de stoere Seine schilderden en enkele cafés, waar jullie vanzelfsprekend ook het een en ander nuttigden. Vincent adoreerde je losse techniek en hij schaamde zich rot toen hij van teveel drank over zijn nek ging en een Perzisch tapijt van je moeder vervuilde, maar je moeder omarmde hem en kuste zijn gevouwen handen, waardoor hij schokkend weende. Drie jaar later bezocht je de hallucinerende zielenpoot in zijn gele woonhuis te Arles, terwijl hij wartaal uitkraamde en je alsmaar met bibberende hand absint inschonk, omringd door zijn schilderijen, die klaarblijkelijk zijn enige vrienden bleken, afgezien van een handjevol getrouwen. Jullie huilden beiden tijdens het hooggespannen afscheid. Na je Italiaanse omzwervingen vernam je dat Seurat gestorven was en dat Van Gogh zichzelf gedood had, alsof je vader opnieuw dubbelop stierf, je moest het van je af zeilen en dus zeilde je de Middellandse Zee rond en overal schilderde je de havens met de levenslustige zeilzieleboten. Je zeilde ook naar Nederland, waar je de haven van Rotterdam schilderde en 's nachts jenever uitprobeerde in bruine, rumoerige cafés. Op je negenentwintigste trouwde je met Berthe en jullie woonden afwisselend in een deel van het kasteel Beranger en in jullie vakantiesfeerachtige villa in Saint-Tropez, waar jullie met veelal artistieke vrienden grote feesten hielden met veel lekkere hapjes en mateloos veel drank. Op 'Vrouw met parasol' schilderde je Berthe met haar zielsverrukkende, natuurlijke rondingen, die zich herhaalden in de parasol, de bloes en de bloeiende plant, met opvallend zachte tinten, wie immer. Op 'Vrouw die haar haar doet' zie je haar van de achterkant, de dikke armen geheven en een plukje zwart okselhaar zichtbaar, in een opwindend paars korset met bovenaan de bustehouder twee vrolijke, frivole strikken in geel en oranje. Je werd de voorzitter van de Onafhankelijke Kunstenaars, wat voor de hand lag, daar je anarchistische sympathieën er niet om logen. Je 'Portret van Felix Fénéon' is psychedelisch en magisch, terwijl LSD nog niet bestond, maar met je hasjgebruik bereikte je hetzelfde effect. Op je vijftigste huurde je een huis in Antibes, waar je ongestoord van bil kon gaan met de veertien jaar jongere kunstschilderes Jeanne Selmersheim-Desgrange, die landschappen en stillevens produceerde, maar met jou je dikke ballen deed stuiteren als ware stuiterballen. Je kreeg samen met haar dochter Ginette, wat je tactisch vertelde aan Berthe, die absoluut akkoord ging met de scheiding, al bleven jullie integere vrienden. Als sieradenontwerpster deed Jeanne je aan je moeder denken en hoe je je ouders vaak miste, gezien je ongekende roem. Op 'Bas de soie rouge' zien we een vrouw met rode kousen, die met één been heel sexy op een krukje staat en je suggereert inkijk en zwarte schaamharen, wat wellicht je meest erotische schilderij is, je ging niet verder, want liever beukte je met je zeilboot op de golven in en vluchtte je weg van het benauwde, al te gevoelige verleden. Jeanne begreep je vluchtgedrag wel en zoals je naar onbekende windvlagen verlangde, zo bood zij jou haar erotische hittegolven aan. Je bent gestorven in Parijs, een bloedvergiftiging werd je fataal, terwijl Jeanne en Berthe je bloedstroom zo intens geheeld hadden, maar God besliste anders en eenmaal verast werd je bijgezet op de begraafvlakte Père Lachaise.
Geplaatst in de categorie: literatuur
Paul Signac
82
Geef je reactie op deze inzending: