Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Tilburg University Revisited

In de nog koude lente van het jaar 2011 ben ik teruggekeerd tot de Universiteit, waarvandaan ik veertig jaar eerder ben gevlucht wegens onoverwinnelijk liefdesverdriet en eveneens onstuitbare podiumangst.

In de hoogste toppen van de berk zijn al fijngevormde aanzetten tot blaadjes zichtbaar, maar de narcissen, die in strakke colonnes in het plantsoen staan, wachten nog op hun bloei die de aanhoudende kou hopelijk niet zal verhinderen.

Ik richt mijn voetstappen naar een indrukwekkend gebouw, naar een kolos van steen en beton, die de trotse en hoogmoedige letters: "Tilburg University" op haar gevel draagt. Op de Campus trippelen jonge studenten die verbaasd in mijn verouderde gezicht staren en ik heb plaatsgenomen op een lage houten bank die doorkijkjes biedt in een collegezaal waar zij enthousiast met laptops in de weer zijn en waar op de grote schermen vóór de zalen uiteenzettingen over passiva en activa en wat dies meer zij staan weergegeven.

De docente van de Seniorenacademie blijkt niet aanwezig wegens ziekte en eenzaam, verweesd en verwezen zit ik in de collegezaal waaruit ik eens gevlucht ben, met uitzicht op berkenstammen, omringd en omarmd door hoog opschietend struikgewas met leerachtige bladeren en ander geboomte; een overjarige studente, een "displaced person".

Over een week zullen in ons college de dichter Friedrich Hölderlin aan de orde komen; ongelukkig en gekweld genie en de schilder Caspar David Friedrich, maar mijn armzalige, haveloze ziel zal de beelden en de woorden niet herkennen; wereldberoemde beelden en woorden die getuigen van een zoveel gaver en verfijnder bewustzijn dan het mijne, een bewustzijn dat ik veronderstel bij mijn medestudenten die ijverig en welgemoed aantekeningen zullen maken in dikke schriften en fijnzinnige en weldoordachte opmerkingen zullen maken naar aanleiding van de lesstof.

En ik vlucht opnieuw, maar nu voorgoed, van het Instituut, dat mij, behalve kennis, mijn grootste ongeluk gebracht heeft.....

Schrijver: I. Broeckx, 13 februari 2014


Geplaatst in de categorie: afscheid

4.2 met 4 stemmen 108



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Han Messie
Datum:
14 februari 2014
Email:
hmessielive.nl
Een zeer uitdrukkingsvol verhaal met trieste sfeer.
Ineke, je lijkt jezelf wel te onderschatten in vergelijking met de studenten die je nu ziet zitten.
Maar wat jij op het computerscherm brengt, zal bewaard blijven en men zal jouw spitsvondigheid waarderen

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)