Het ontstaan van een godsdienst
In den beginne was er niets. Naarmate de tijd vorderde ontstonden er planten en dieren, en in haar laatste fase, helaas, de mens. Deze homo-"sapiens" begonnen zich van alles af te vragen zoals: Hoe groeit een plant?, wat is die grote oranje bol boven ons? en waar komen wij, in godsnaam (!), vandaan?
De simpele mens kreeg nog geen antwoorden op haar vragen, dus werd er voor alles en nog wat een god geschapen.
Maar het treurige verhaal gaat nog verder. De mens werd slimmer en slimmer en men begon antwoorden te krijgen op haar vragen. Hierdoor werd het godenrijk steeds kleiner.
Want waar eerst een god was voor de beantwoording van de vraag, was er nu een "rationeel" antwoord.
Nu ontstond er een probleem. Er was geen behoefte meer aan zoveel goden, dus werden ze gereduceerd tot één.
Deze ene god zou ons wel eens even vertellen hoe het er hier aan toe diende gaan. Tevens gaf hij (met een klein h'tje) ons antwoord op de vragen die wij zelf niet konden beantwoorden. Het vreemde is echter dat deze antwoorden toch door mensen bedacht zijn. Dus zijn zij al niet gods waarheden, die zij pretenderen te zijn.
Zelfs in onze tijd zijn er vragen waarop geen antwoord te vinden is en blijft de BEHOEFTE aan een god bestaan.
Het is ook van groot belang voor het fenomeen kerk om de evolutie-theorie nog steeds te verwerpen. Zou zij dit namelijk niet meer doen, dan valt één van de kernvragen, het ontstaan van de mens, weg. Dit is nog steeds een van het slinkend aantal vragen waarop de kerk berust.
Mijn idee is dat als er antwoord gevonden wordt op alle vragen des levens, de hemel als een kaartenhuis in elkaar zal storten. Tot die tijd: vind je eigen antwoorden en laat ze je niet opleggen.
Geplaatst in de categorie: religie