Doolhof zonder eind

Ik weet niet wat ik wil. Ik weet niet wat jij wil.
Speel je met me?
Ik weet niet waar het op staat, ik kan het niet meer volgen.
De ene keer ben je zo lief en dichtbij me, de andere keer voelt het als een enorme afstand. Een afstand die ik niet kan overbruggen.
Heb ik spijt? Ik weet het niet. Wist ik dat alles zou veranderen? Ja, maar niet op deze manier. Ik heb nooit hoogte van je kunnen krijgen. Maar nu lijkt dat gevoel sterker te zijn geworden.
Word ik gebruikt? Wat bezielt je, zoveel op het spel te zetten?
Waarom heb je dat gedaan? Je wist wat ik dacht, voelde. Je wist hoe ik in elkaar zat.
En ik… Ik dacht na, maar niet bewust. Ik lette niet op en concentreerde me op andere dingen. Ik snap het allemaal niet meer.
Ik wil je niet kwijt. Maar heb ik wat aan je op deze manier? Kan ik je vertrouwen? Ik weet het niet. Ik voel me ongelukkig, alleen.
Het lijkt een zoektocht, zonder einde. Af en toe voel ik me zo dicht bij dat eindpunt. Soms weet ik zeker dat ik het gevonden heb.
Maar met drie woorden en twee zinnen ben ik weer terug bij af.

Ik heb het gevoel alleen maar meer te verdwalen. Houd ik dit vol? Moet ik het volhouden? Ik moet je loslaten. Geen aandacht en genegenheid meer vragen, maar die ook niet geven. Wachten op de eerste stap, de eerste stap van jou.
En als die gezet is? Dan ben ik weer vlakbij het eind.
Maar ik kom er niet, ik kom er niet. Altijd koel en terughoudend blijven?
Ook dan raak ik je kwijt. Ik weet het niet, het kan niet.
Er is geen mogelijkheid en ik zit vast. Wat moet ik kiezen als er niets te kiezen valt?
Wat heb je gedaan? Waarom heb je me in dit doolhof gezet?
Zie ik het wel goed? Misschien is de uitgang precies de andere kant op. Maar die kant is donker en lijkt eindeloos. Ik wil je niet kwijt.
Kan ik je vertrouwen?
Misschien had ik al veel eerder een stop op mijn gevoelens moeten zetten. Misschien had ik je al veel eerder moeten laten gaan. Ik kon het niet. Ik kan het niet.
Ik wil je niet kwijt.
Ik moet je loslaten. Ik weet het, maar ik denk niet het me lukt. Geen keus. Ik moet me voorbereiden op ongelukkige dagen, nachten vol verdriet en pijn.
Ik moet je loslaten.
Ik wil je niet kwijt.

kwijtraken doolhof e doolhof einde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 79 stemmen 5.260