Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Het verhaal van het lege vertrek en het achtergelaten huis Ettol-Rah

er was eens een huis
Ettol-Rah geheten
het was een mooi en groot huis
gebouwd door mensen
voor mensen
gebouwd om in te wonen
te leven
gelukkig te zijn

maar het verging Ettol-Rah zo anders

luister maar
dan vertel ik je het verhaal
van het lege vertrek
en het achtergelaten huis Ettol-Rah


de dag dat alles begon
was voor Ettol-Rah
zo’n belangrijke dag
zo’n mooie dag

ze glom van trots
en rilde inwendig
toen de sleutel voor het eerst
in het slot van de voordeur gleed
ze had ook zo lang gewacht
maar nu
nu was het zover

het slot opende zich
evenals de deur
en haar
nu nog kale ruimtes
vulden zich
met het geluid van mensenkinderstemmen

hun gelach maakt Ettol-Rah blij
eindelijk
eindelijk kon zij
haar taak vervullen
haar doel dienen
een thuis zijn

al haar kamers
verdeelde ze onder haar nieuwe bewoners
en ze gaf aan ieder
die kamer die hem of haar toekwam

want je moet niet denken
dat je zomaar een kamer uitkiest
neen
jouw kamer wordt je gegeven door het huis
zonder dat je het weet of voelt
en zo hoort dat ook

want huizen hebben daar
heel speciale gaven voor
waardoor zij weten
wat er zich afspeelt in haar bewoners
wat met hen gebeurt

zo was dat ook bij Ettol-Rah

nadat dit alles gedaan was
heerste er tevredenheid in Ettol-Rah
ze voelde alle activiteiten
het leven in haar
hoorde alle gesprekken
lief
en naar

en toch was er iets
waar ze geen raad mee wist
iets niet naar haar zin

want ondanks
dat al haar kamers in gebruik waren genomen
voelde Ettol-Rah een leeg vertrek in zich

en dat bezorgde haar
een sterk gevoel van onbehagen
dat onbehagen veroorzaakte weer rillingen die
haar veel te snel deden verouderen
barsten en scheuren in haar muren trokken
daar waar die er nog lang niet mochten zijn

huizen voelen namelijk
en Ettol-Rah voelde
tussen al het leuk en mooi door
vooral verdriet
uitgesproken
en onuitgesproken verdriet

Ettol-Rah huilde mee
want het lege vertrek dat zij in zich had gevoeld
vulde zich
niet met mensen
maar met tranen en teveel
van wat haar bewoners niet wilden

Ettol-Rah was bedroefd
er heerste geen blijheid meer
niet in de afzonderlijke kamers
niet in de bijbehorende tuin
zelfs niet in de verborgen hoekjes
onder het dak
of waar dan ook

Ettol-Rah was eén vertrek geworden

bewoond maar leeg
en daarom
gedoemd om achtergelaten te worden


en nu loop ik
door de lege ruimtes
van dit achtergelaten huis
lees haar geschiedenis
en ben blij

blij dat het voorbij is
blij dat er een nieuwe kans komt

want
waar vertrokken wordt
volgt als vanzelf opnieuw betrekken van
zodat het huis ettol-rah zich opnieuw vullen kan
met nieuwe bewoners
nieuwe geluiden
nieuwe gebeurtenissen en
nieuwe gevoelens

zo is het altijd geweest
zo zal het altijd bij elk huis blijven gaan
en dat is goed zo

want huizen moeten bewoond zijn
opdat ze gelijk Ettol-Rah
steeds weer
zichzelf als een thuis
aan haar bewoners moet kunnen geven

Schrijver: M.A Romers, 24 juni 2003


Geplaatst in de categorie: overig

1.1 met 16 stemmen 1.752



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)