Het verhaal van het lege vertrek en het achtergelaten huis Ettol-Rah
er was eens een huis
Ettol-Rah geheten
het was een mooi en groot huis
gebouwd door mensen
voor mensen
gebouwd om in te wonen
te leven
gelukkig te zijn
maar het verging Ettol-Rah zo anders
luister maar
dan vertel ik je het verhaal
van het lege vertrek
en het achtergelaten huis Ettol-Rah
de dag dat alles begon
was voor Ettol-Rah
zo’n belangrijke dag
zo’n mooie dag
ze glom van trots
en rilde inwendig
toen de sleutel voor het eerst
in het slot van de voordeur gleed
ze had ook zo lang gewacht
maar nu
nu was het zover
het slot opende zich
evenals de deur
en haar
nu nog kale ruimtes
vulden zich
met het geluid van mensenkinderstemmen
hun gelach maakt Ettol-Rah blij
eindelijk
eindelijk kon zij
haar taak vervullen
haar doel dienen
een thuis zijn
al haar kamers
verdeelde ze onder haar nieuwe bewoners
en ze gaf aan ieder
die kamer die hem of haar toekwam
want je moet niet denken
dat je zomaar een kamer uitkiest
neen
jouw kamer wordt je gegeven door het huis
zonder dat je het weet of voelt
en zo hoort dat ook
want huizen hebben daar
heel speciale gaven voor
waardoor zij weten
wat er zich afspeelt in haar bewoners
wat met hen gebeurt
zo was dat ook bij Ettol-Rah
nadat dit alles gedaan was
heerste er tevredenheid in Ettol-Rah
ze voelde alle activiteiten
het leven in haar
hoorde alle gesprekken
lief
en naar
en toch was er iets
waar ze geen raad mee wist
iets niet naar haar zin
want ondanks
dat al haar kamers in gebruik waren genomen
voelde Ettol-Rah een leeg vertrek in zich
en dat bezorgde haar
een sterk gevoel van onbehagen
dat onbehagen veroorzaakte weer rillingen die
haar veel te snel deden verouderen
barsten en scheuren in haar muren trokken
daar waar die er nog lang niet mochten zijn
huizen voelen namelijk
en Ettol-Rah voelde
tussen al het leuk en mooi door
vooral verdriet
uitgesproken
en onuitgesproken verdriet
Ettol-Rah huilde mee
want het lege vertrek dat zij in zich had gevoeld
vulde zich
niet met mensen
maar met tranen en teveel
van wat haar bewoners niet wilden
Ettol-Rah was bedroefd
er heerste geen blijheid meer
niet in de afzonderlijke kamers
niet in de bijbehorende tuin
zelfs niet in de verborgen hoekjes
onder het dak
of waar dan ook
Ettol-Rah was eén vertrek geworden
bewoond maar leeg
en daarom
gedoemd om achtergelaten te worden
en nu loop ik
door de lege ruimtes
van dit achtergelaten huis
lees haar geschiedenis
en ben blij
blij dat het voorbij is
blij dat er een nieuwe kans komt
want
waar vertrokken wordt
volgt als vanzelf opnieuw betrekken van
zodat het huis ettol-rah zich opnieuw vullen kan
met nieuwe bewoners
nieuwe geluiden
nieuwe gebeurtenissen en
nieuwe gevoelens
zo is het altijd geweest
zo zal het altijd bij elk huis blijven gaan
en dat is goed zo
want huizen moeten bewoond zijn
opdat ze gelijk Ettol-Rah
steeds weer
zichzelf als een thuis
aan haar bewoners moet kunnen geven
planet.nl
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: overig
een thuis zijn
1.785
Geef je reactie op deze inzending: