Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

ONDER WIJS

‘Het kabinet gaat jaarlijks 100 miljoen EURO minder uitgeven voor de aanpak van achterstanden in het onderwijs’ kopten de kranten onlangs. Deze maatregel is een dolkstoot in het hart van de samenleving. Immers, kinderen – alle kinderen - hebben recht op goed onderwijs. Een asociale (antisociale) maatregel dus, die in zijn slechtheid voortreffelijk past in het geheel van financiele maatregelen van het huidige kabinet. Deze financiële slachtpartij staat dan ook niet op zichzelf. Ook heeft hij niets te maken met ‘bezuinigen’. Wie - door de van mededogen gespeende kaalslag van deze regering – wél moeten bezuinigen zijn de mensen aan de basis van de samenleving. Mensen met een laag loon, of met een klein inkomen uit hun eigen winkel of bedrijfje. En vooral mensen met een uitkering: chronisch zieken en invaliden, AOW’ers en WAO’ers. En studenten uit arbeidersgezinnen…
Al deze maatregelen zijn geen toeval. Ze vloeien voort een bewuste politieke keuze. In november 1998 schreef de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) in zijn rapport ‘De technologieën van de 21ste eeuw’: ‘Alle diensten van openbaar nut, meer bepaald het onderwijs, de gezondheidszorg, de verschillende vormen van sociale zekerheid, alsmede het transport (ook en vooral het openbaar vervoer, JB) en de communicatie, om maar enkele voorbeelden te geven, worden overgeheveld naar de commerciële sfeer van de privé-sector. (…) Als de groeiende sectoren van de gezondheidszorg, het onderwijs en de verzekeringen inderdaad in handen komen van privé-ondernemingen, zouden de budgettaire beperkingen van de openbare sector verminderen, waardoor de interestvoeten (de rentepercentages, JB) zouden dalen, wat uiteindelijk ook lagere financiële lasten betekent voor privé-investeerders.’ Zo komt de aap dus uit de mouw: breek de sociale instellingen en nutsbedrijven af ten faveure van de superwinsten van de multinationale privé-ondernemingen. Balkellende en zijn klas(se)genoten hebben deze les goed in hun oren geknoopt! Zo wordt de indeling van de maatschappij in klassen steeds duidelijker. En vooral schrijnender. Het fabeltje dat de klassenmaatschappij door de zegeningen van het naoorlogse ‘kapitalisme met een menselijk gezicht’ was overwonnen, is nu wel aan flarden gescheurd. (Terzijde: wie naar een klassenloze maatschappij zegt te streven wordt uitgelachen en gehoond, ‘want dat kan niet’… Wie is er nu gek!?)

Maar de dageraad gloort - en gek genoeg altijd rood. (Wie net als ik vroeg opstaat om naar zijn werk te gaan kan dit met eigen ogen zien.) In alle lagen van de bevolking komen mensen in verzet. Zij pikken het niet meer dat de rijken rijker worden en de armen armer. Dat de rijken wél goed onderwijs krijgen maar de overgrote meerderheid, vooral de armen, niet. Dat ouderen in verzorgingshuizen mensonterend ‘leven’ dankzij schandelijke regeringsmaatregelen. Dat, kortom, de beschaving wordt verpatst aan de ‘Multinationale’ voor een handvol zilverlingen. Alleen als men de handen ineenslaat kan het tij worden gekeerd. Wordt men van onder wijs?

© Jan Bontje 2003

Schrijver: Jan Bontje, 8 november 2003


Geplaatst in de categorie: maatschappij

2.3 met 29 stemmen 2.010



Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Jan Bontje
Datum:
14 november 2003
Email:
Wat is armoe? UIteraard bestrijd ik de reactie niet: dergelijke armoede (overigens niet alleen op de Filippijnen) is zo schrijnend dat elk commentaar eigenlijk overbodig is. Behalve dan dit; armoede komt niet uit de lucht vallen maar is het gevolg van een bepaalde maatschappijstructuur. Het is dezelfde maatschappijstructuur (die nu globaal heerst) die ook hier armoede veroorzaakt - als is die armoede (voor de betrokkenen: gelukkig) niet zo extreem als in een aantal Aziatische of Afrikaanse landen. Armoede is ook een RELATIEF verschijnsel.
Naam:
Marij groen
Datum:
13 november 2003
Email:
marij85
Ik las het stukje van de heer Bontje met een beetje ergernis, ik vind het ronduit overdreven en zelfs een beetje stokend.
Als ik lees wat voor ellende er in de wereld voorkomt, dan valt Nederland met alle nodige voorzieningen nog wel mee.
Armoede in Nederland? Hou toch op zeg. Kijk eens naar bepaalde delen van Afrika of India voor je gaat speculeren over armoede in Nederland. Onder armoede versta ik iets heel anders. Als kinderen van welvarende landen zeggen “ik heb honger”, horen ze te zeggen “ik heb trek”. In Afrika hebben de kinderen honger!
Het is wel zo dat in Nederland mensen zijn die een erg laag inkomen hebben of anders aan hun geld moeten komen en daardoor moeilijk kunnen rondkomen. Anderen baden in (soms overbodige) luxe, maar dat is dan weer het andere uiterste.

Iedereen in Nederland kan profiteren van goed onderwijs, dat heeft niets met “arm” of “rijk” te maken.

Het is van essentieel belang dat het Kabinet Bakenende de bezuinigingen doorvoert, anders schuiven we problemen alleen maar voor ons uit, dat is wel makkelijk niet? Dan hebben we er nu geen last van en steken we ons kop in het zand. De rekening komt als wij er geen last meer van hebben, we schepen de volgende generatie er gewoon mee op.
En dan spreken van “asociale maatregelen”. De mensen roepen maar wat zonder er bij na te denken, omdat het zo makkelijk is om tegendraads te zijn, te vertellen wat het Kabinet allemaal wel niet fout doet en hoe het wél moet.
Maar uiteindelijk is het nooit goed, waar kan nu eigelijk wel op bezuinigd worden zonder we het niet in onze verwende portemonnee voelen?




Naam:
claudia
Datum:
13 november 2003
Email:
ctebbenhoffdeveenvlinder.nl
Je hebt helemaal gelijk, maar als het kabinet zo doorgaat is het plaatje van ons binnen 10 jaar netzo! De armeren in ons land werken zichzelf nog armer om de schatkist aan te vullen. Ooit horen wij tot de vergrijzing. Daar werken we ons rot voor en dan zò oud worden? Nee dank je!
Naam:
Ridzerd
Datum:
10 november 2003
Email:
rmvdkeyaccess.nl
Ik erger mij al jaren aan het gezeur over armoede en armen in Nederland. Gisteren zag ik nog op tv een gezin met 5 kinderen in een sloppenwijk op de Filippijnen. Ze moesten leven van 1 dollar per dag en hun huis, beter gezegd krot, was nog kleiner dan een fietsenhok in Nederland. Dus wat nou 'armoede'? Natuurlijk, het onderwijs zou wel beter en anders kunnen. Maar praat niet over armoede, want Nederland is nog altijd één van de rijkste en welvarendste landen ter wereld.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)