Filosofie.
De rubriek filosofie scoort niet zo goed op deze site.
Als gewone mens – zelfs wat simpele ziel - vind ik wijsbegeerte erg moeilijk om begrijpen.
Filosofie was indertijd het vak waar ik amper een voldoende op behaalde.
“Bent u zeker?” vroeg de leraar na elk antwoord, en dan wist ik het niet zo goed meer. Dan fronsten onze voorhoofden zich gedurende enkele lange seconden, en dan wist de leraar het ook niet meer en gaf hij me de helft van de punten.
Moeilijk vak, filosofie.
‘Stop hiermee. Het is zinloos proza.’ schrijft iemand als reactie op een ingezonden stuk betiteld als ‘coïncidentie’. Hij heeft een beetje gelijk, dacht ik. Ik was niet verder geraakt dan het lezen van ‘coï’ en had er onmiddellijk als reflex ‘tus’ achter gelezen. Maar dat was het jammer genoeg niet, zodat ik het voor bekeken hield.
‘… Het is iets waar je echt eens goed voor moet gaan zitten.’ was een andere reactie, en dat heb ik zojuist gedaan: in een leunstoel met een kussentje.
De intro van het proza geeft de verklaring van de benaming ‘coïncidentie’. Ik was zodanig in de wolken over de begrijpelijke uitleg dat ik me een borrel Cointreau heb ingeschonken: eentje met veel ijs. Toen werd het lezen een stuk makkelijker en, omdat het bijna nacht is, heb ik halverwege het stuk mezelf nog een borrel ingeschonken: eentje zonder ijs. Want dat moét je doen: na enkele zinnen even wachten en regelmatig een slokje nemen waarna je het gelezen deel nog eens terug doorneemt.
Nu begrijp ik de reactie van een dame: ‘ik vind dit heerlijk relativerend proza’. En of ze dat geschreven heeft na een borrel, dat laat ik in het midden. Het kan zijn dat die dame vroeger steeds een 10 behaalde voor filosofie: dat ze wijsbegeertig was en zich profileerde tegenover haar leraar als een geheel op zichzelf, zonder kleine versnipperde twijfelachtige stukjes. ‘Ik besta, dus ik ben’ of iets in die aard heeft ze misschien overtuigend gezegd toen de leraar vroeg ‘bent u zeker?’. Geen voorhoofdsfronsen.
Het is heerlijk proza, die rubriek filosofie, echt waar! Je moet je alleen maar aan enkele regels houden om het te snappen. Een comfortabele stoel of zetel, sfeervolle verlichting, geen achtergrondgeluid – zeker geen snurkende huisgenoten die televisiekijken, je favoriete borrel binnen handbereik, de gsm uitgeschakeld, de telefoon ook, een spinnende poes naast je: erg inspirerend, en een paar gestolen nachtelijke uurtjes. Meer heb je niet nodig. Misschien nog een redenaar in de buurt, eentje die een pijp of sigaar rookt en die de ruimte hult in een mijmerende nevel. Maar een mens kan niet alles hebben in het leven, ook niet ’s nachts.
Oh ja, dat zou ik nog vergeten! Zeker niet nalaten na het lezen een 10 te geven. En als je dan toch bezig bent; loop eens de ganse site af en geef iedereen een tien. Het geeft een goed gevoel. De rubriek filosofie heb ik al ‘be-tiend’. Nu de rest nog.
Proost!
Geplaatst in de categorie: humor